Βιομηχανία: Η επαρχία της Πάφου γνώρισε μικρότερη βιομηχανική ανάπτυξη από τις υπόλοιπες επαρχίες της ελεύθερης Κύπρου. Αυτό οφείλεται σε διάφορους λόγους που σχετίζονται κυρίως με χωροταξικά προβλήματα (μορφολογία, πρόσβαση, απόσταση από τα αστικά κέντρα κλπ.) όσο και κοινωνικά (αστικοποίηση, δημογραφική σύνθεση, νοοτροπία κλπ.). Η βιομηχανική ανάπτυξη της επαρχίας πραγματοποιήθηκε κυρίως μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Στην περιοχή της δημιουργήθηκαν και λειτουργούν οι ακόλουθες βιομηχανικές περιοχές και ζώνες:
Τα κυριότερα είδη βιομηχανίας που αναπτύχθηκαν στην επαρχία αφορούν είδη διατροφής, υφαντά, ραπτική ενδυμάτων, υποδηματοποιία, βιομηχανία ξύλου, εκτυπώσεις, χρυσοχοΐα, αργυροχοΐα, χημικά προϊόντα, πλαστικά είδη, υαλουργία, μη μεταλλικά ορυκτά, προϊόντα μετάλλου, μη ηλεκτρικές συσκευές και μηχανές, κατασκευή εξόστ αυτοκινήτων, ελαιοχρώματα και βερνικοχρώματα, επεξεργασία φύλλων καπνού, βιομηχανία χαρτιού και διάφορες υπηρεσίες επιδιορθώσεως (επισκευή αυτοκινήτων, επιδιορθώσεις ελαστικών, επισκευή ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, ισιώματα αυτοκινήτων, ηλεκτρολογία αυτοκινήτων, επισκευή ρολογιών κ.α.).
Βιοτεχνία: Στην επαρχία Πάφου αναπτύχθηκαν διάφορα είδη βιοτεχνίας, μερικά από τα οποία έχουν μακρά παράδοση, όπως η υφαντική στο χωριό Φύτη και στην περιοχή του. Τα κυριότερα είδη βιοτεχνίας που αναπτύχθηκαν είναι η κεντητική, η υφαντική, η ταπητουργία, η καλαθοπλεκτική και το πλούμισμα των κολοτζ'ιών.
Η κεντητική αναπτύχθηκε κυρίως στα χωριά Φύτη, Γουδί, Στατός, Λυσός, Περιστερώνα, Σκούλλη και Ίνια. Τα κέντρα αυτά της κεντητικής έπαυσαν σήμερα να λειτουργούν. Σύμφωνα με την Αγγελική Πιερίδου τα χωριά Φύτη, Γουδί, Στατός και Λυσός ειδικεύονταν στα πλουμιά της βούφας. Τα σπουδαιότερα είδη των υφαντών με κεντήματα ήσαν μαντηλιές, τραπεζομάντηλα, σεντόνια, ιχράμια (μάλλινα σκεπάσματα), γυναικεία νυφικά, εσώρουχα κεντημένα στις άκρες (ποδινάρια) και μαξιλάρια του καναπέ. Εξάλλου η ίδια συγγραφέας αναφέρει ότι στα χωριά Περιστερώνα, Σκούλλη και Ίνια γίνονταν κεντήματα με το βελόνι.
Η υφαντική αναπτύχθηκε κυρίως στο χωριό Φύτη που ήταν φημισμένο ως επαρχιακό κέντρο υφαντικής. Τα υφαντά που κατασκευάζονται στο χωριό, γνωστά ως «φυδκιώτικα», διακρίνονται για την ποικιλία των σχεδίων τους αλλά και για τους πλούσιους και ζωηρούς χρωματισμούς τους. Η υφαντική εξασκείται επίσης σήμερα και στα χωριά Κρίτου Μαρόττου, Άγιος Δημητριανός και Δρυνιά.
Η ταπητουργία είναι ανεπτυγμένη στα χωριά Σαλαμιού, Κοιλίνια και Τριμιθούσα ενώ η καλαθοπλεκτική εξασκείται στο χωριό Μεσόγη. Το πλούμισμα των κολοτζ'ιών γινόταν στο παρελθόν σε διάφορα χωριά της Πάφου, όπως στην Πέγεια, τον Κάθικα, την Ίνια και τη Λετύμπου.