Κατά την ημέρα αυτή στολίζεται με λουλούδια στις εκκλησίες ο Επιτάφιος.
Βλέπε λήμμα: Επιτάφιος
Η Μεγάλη Παρασκευή θεωρείται σαν μέρα γενικού πένθους και νηστείας. Πολλοί συνηθίζουν να πίνουν μόνο λίγο ξίδι, όπως υποχρεώθηκε να πιει ο Χριστός στον σταυρό.
Τα λουλούδια του Επιταφίου φυλάγονται (τα μοιράζει ο ιερέας στο εκκλησίασμα, όταν προσκυνά τον Επιτάφιο) για θυμίαμα, για τους αρρώστους.
Στον Καραβά και στην Επταγώνια της Λεμεσού τα λουλούδια του Επιταφίου δίδονταν στον μεταξοσκώληκα για να ευλογηθεί και να κάμει πλούσιο μετάξι. Στο τέλος της λειτουργίας του Επιταφίου στέκεται κάποιος από το εκκλησίασμα είτε στο προαύλιο της εκκλησίας είτε μέσα στον ναό και τραγουδά τον λεγόμενο Θρήνο της Παναγίας. Πρόκειται για μακροσκελές θρηνητικό δημοτικό τραγούδι που έχει καταγραφεί σε πολλές παραλλαγές σε διάφορα μέρη της Κύπρου.
Βλέπε λήμμα: Μετάξι, μεταξάς
Σε μερικές εκκλησίες γυναίκες ξενυκτούν κοντά στον Επιτάφιο, ξενυκτούν δηλαδή τον νεκρό Ιησού, όπως συνηθίζεται να ξενυκτάται και ο κάθε νεκρός.
Η περιφορά του Επιταφίου, είτε γύρω από την εκκλησία είτε και στους δρόμους των πόλεων και των χωριών, παρακολουθείται από πολύ κόσμο που περνά κάτω από τον Επιτάφιο για ν' αφήσει πίσω του το κακό. Σε μερικές περιοχές (λ.χ. σε ενορία της Κυθρέας) συνηθιζόταν να περιφέρεται από τον ιερέα, από σπίτι σε σπίτι, και ο σταυρός.
Το στόλισμα του Επιταφίου με λουλούδια και γενικά η όλη τελετή θυμίζει την αρχαία γιορτή των Κυπρίων, τα Αδώνια, στην οποία απαντώνται και άλλα στοιχεία της μεταγενέστερης χριστιανικής θρησκείας, όπως λ.χ. η ανάσταση του Λαζάρου.
Βλέπε λήμμα: Αδώνια
Βλέπε: Ψηφιακος Ηρόδοτος- Αρχείο ΡΙΚ
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια