Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Από τις αρχές της Ρωμαϊκής περιόδου (50 π.Χ. - 395 μ.Χ.) μέχρι τα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ. τα χρυσά κοσμήματα συνεχίζουν την ελληνική τεχνοτροπία των αντίστοιχων ομοειδών έργων της Ελληνιστικής εποχής και στην περίοδο που ακολουθεί μέχρι τα τέλη των Ρωμαϊκών χρόνων τα περισσότερα αντικαθιστώνται με νέους τύπους κοσμημάτων, που επιδέχονται περισσότερο ανατολικές επιδράσεις. Τα σκουλαρίκια είναι κυρίως επιπεδόσχημα, κυκλικά και απλά με κρεμαστά περίαπτα από μαργαρίτη, αμέθυστο, υαλόμαζα και άλλους πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Τα αλυσιδωτά περιδέραια αντικαθιστώνται από περιδέραια με ποικιλόσχημες ψήφους και περίαπτα και περιδέραια με αλυσιδωτούς κρίκους εναλλασσόμενους με ψήφους από υαλόμαζα και ημιπολύτιμους λίθους ή με διάτρητα ελάσματα χρυσού. Ο συνηθέστερος τύπος των βραχιολιών είναι ο συρμάτινος ελικοειδής με αγκίστρι στερεωμένο σε δακτύλιο. Τα δακτυλίδια είναι κυρίως απλά κυκλικά και με σφενδόνη κοσμημένη με εγχάρακτους ημιπολύτιμους λίθους, που συνήθως χρησιμοποιούνταν σαν σφραγίδες. Ο τύπος αυτός περιλαμβάνει και δακτυλίδια, στη σφενδόνη των οποίων υπάρχει εγχάρακτο το ιερό της Αφροδίτης στην Παλαίπαφο. Ένας από τους νέους τύπους χρυσών κοσμημάτων είναι και τα στεφάνια από φύλλα μυρσίνης, που συνήθως φορούσαν οι άνδρες στη διάρκεια ειδικών εορτών και ιεροτελεστιών. Όπως και στην Ελληνιστική εποχή έτσι και στη Ρωμαϊκή τα χάλκινα, τα αργυρά και τα επίχρυσα κοσμήματα είναι λιγότερα, έχουν απλοποιημένα σχήματα και τα περισσότερα παρουσιάζονται με υποτυπώδη διακόσμηση ή είναι εντελώς ακόσμητα. Όλοι οι παραδοσιακοί και νέοι τύποι των χρυσών, αργυρών, επίχρυσων και χάλκινων κοσμημάτων αντιπροσωπεύονται από πολυάριθμα δείγματα, που προέρχονται από τους αναρίθμητους ρωμαϊκούς τάφους και τους αρχαιολογικούς χώρους σ' ολόκληρη την Κύπρο και σήμερα βρίσκονται στο Κυπριακό Μουσείο και σε πολλά άλλα Μουσεία του εξωτερικού.