Κατά τα Βυζαντινά χρόνια το γεγονός που επηρεάζει σημαντικά τόσο την Κύπρο όσο και μεγάλα τμήματα της Μικράς Ασίας, είναι η αντιπαράθεση - σύγκρουση κατά καιρούς των Βυζαντινών και των Αράβων. Αργότερα εμφανίζονται οι Σταυροφόροι από τη Δύση, που δημιουργούν μια νέα κατάσταση σ' ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Από το 1191 η Κύπρος απωλέσθη οριστικά για το Βυζάντιο και σύντομα οργανώθηκε σε βασίλειο δυτικού μεσαιωνικού τύπου. Στη νότια Μικρά Ασία παρόμοια οργανώθηκε το βασίλειο της Αρμενίας, με το οποίο η Κύπρος συνδέθηκε στενά. Πολύ περισσότερο, επειδή μερικοί γάμοι συνέδεσαν με το βασίλειο της Αρμενίας την οικογένεια των Λουζινιανών βασιλιάδων της Κύπρου· μερικοί δε απ' αυτούς, εκτός από βασιλιάδες Κύπρου -Ιεροσολύμων, απέκτησαν και τον τίτλο του βασιλιά της Αρμενίας.
Όταν στη νότια Μικρά Ασία κυριάρχησαν οι μη χριστιανικές δυνάμεις, η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Πολύ συχνές και συνηθισμένες ήταν οι πειρατικές επιδρομές και οι λεηλασίες των κυπριακών παραλίων από μικρές δυνάμεις που εξορμούσαν από τη νότια Μικρά Ασία, καθώς και των νοτίων παραλίων της Μικράς Ασίας από καράβια που εξορμούσαν από την Κύπρο. Κατά καιρούς ανελήφθησαν και σοβαρότερες πολεμικές αποστολές κατά πόλεων της Μικρός Ασίας από κυπριακές δυνάμεις. Οι πιο σημαντικές απ' αυτές ήσαν οι εκστρατείες του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α' (1359 - 1369), που κατόρθωσε ν' αποκτήσει σημαντικές κτήσεις στη νότια Μικρά Ασία, καταλαμβάνοντας ακόμη και πόλεις όπως η Αττάλεια.
» Βλέπε λήμματα Καραμάνοι - Καραμανιά και Φραγκοκρατία
Το 1570-71 η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Τούρκους, οπότε εντάχθηκε στο ίδιο αχανές κράτος που κατείχε τη Μικρά Ασία.
» Βλέλε λήμμα Οθωμανοκρατία και Τουρκία και Κύπρος