Μαραθάσα
Μορφολογία
Από μορφολογικής απόψεως, το τοπίο της Μαραθάσας χαρακτηρίζεται από ορεινή τοπογραφία με ψηλές βουνοκορφές που το ύψος τους σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνά τα 1.000 μέτρα. Οι κυριότερες από αυτές είναι η κορφή Νορθ Σιώλτερ (1.709 μ.) στα νοτιοανατολικά του χωριού Πεδουλάς, ο Τρίπυλος (1.318 μ.) στα νοτιοδυτικά του χωριού Τσακκίστρα, ο Κύκκος (1.318 μ.) στα νοτιοδυτικά του ομώνυμου μοναστηριού, και η Μούττη του Δράκοντα (1.243 μ.) στα δυτικά του χωριού Πεδουλάς.
Τα διάφορα πυριγενή πετρώματα της περιφέρειας αντιδρούν διαφορετικά στους διαβρωτικούς παράγοντες. Μερικά αποσαθρώνονται εύκολα (δουνίτες) και δημιουργούν ομαλές πλαγιές και αποστρογγυλωμένες κορφές. Άλλα είναι πιο ανθεκτικά στη διάβρωση (διαβάσης) και δημιουργούν τραχιά και άγρια τοπογραφία με βαθιές στενές κοιλάδες και απότομες πλαγιές. Εξάλλου οι γάββροι, που χαρακτηρίζονται από μεγάλους κρυστάλλους, δημιουργούν ανώμαλη αλλά σχετικά ήπια τοπογραφία ενώ οι λάβες, που είναι σχετικά μαλακά πετρώματα, αποσαθρώνονται εύκολα και δημιουργούν ήπιους αποστρογγυλωμένους λόφους.
Στην περιοχή της Μαραθάσας αφθονούν τα ρήγματα. Τα ποτάμια συστήματα είναι συνήθως δενδροειδούς τύπου και οι ποταμοί διατηρούν τη ροή τους στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου. Άλλα χαρακτηριστικά της περιφέρειας είναι τα φαράγγια που είναι το δημιούργημα των αλλαγών της επιφάνειας της θάλασσας και της ανανέωσης των ποταμών, και οι θαλάσσιες αναβαθμίδες που είναι εμφανείς στην κοιλάδα του Σέτραχου.
Η κυριότερη κοιλάδα στην περιοχή είναι εκείνη του ποταμού Σέτραχου. η οποία περιβάλλεται από ψηλές απόκρημνες πλαγιές και άγριες βουνοκορφές. Η κοιλάδα αυτή, που είναι γνωστή και σαν κοιλάδα της Μαραθάσας. καλλιεργείται με ποικίλα οπωροφόρα δέντρα.