Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Η Λεμεσός με τη σχετικά προφυλαγμένη στον κόλπο παραλία της, την ενδιαφέρουσα ενδοχώρα, τους κοντινούς προς αυτήν σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και το καλό κλίμα, συγκέντρωνε πολλές προϋποθέσεις για μεγάλη τουριστική ανάπτυξη.

Η τουριστική ανάπτυξη της πόλης άρχισε ουσιαστικά μετά την ανακήρυξη της Κύπρου σε ανεξάρτητη Δημοκρατία (1960), και προχώρησε με αργό ρυθμό μέχρι και το 1974. Η τουρκική στρατιωτική εισβολή του καλοκαιριού του 1974, που είχε ως αποτέλεσμα και την απώλεια των κατ' εξοχήν τουριστικών περιοχών των επαρχιών Αμμοχώστου και Κερύνειας, επετάχυνε την τουριστική ανάπτυξη της Λεμεσού, όπως και της Πάφου, της Λάρνακας και της περιοχής της Αγίας Νάπας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι και τη δεκαετία του 1950 η θάλασσα δεν ήταν ακόμη τόσο δημοφιλής και η τουριστική κίνηση παρατηρείτο στα ορεινά θέρετρα, εκ των οποίων τα γνωστότερα βρίσκονται στην επαρχία Λεμεσού (Τρόοδος). Η σχεδόν καθολική στροφή προτιμήσεως προς τις κυπριακές θάλασσες, που ακολούθησε, ανέδειξε την Αμμόχωστο (εξαιτίας των θαυμάσιων ακρογιαλιών της) ως το κυριότερο τουριστικό κέντρο της Κύπρου. Ακολουθούσε η επαρχία Κερύνειας που συνδυάζει τόσο αρμονικά τη θάλασσα με το βουνό. Η τουρκική εισβολή του 1974 έπληξε καίρια την τουριστική βιομηχανία με την κατάληψη από τους εισβολείς της Αμμοχώστου και της Κερύνειας. Η ανασυγκρότηση και επαναδημιουργία της τουριστικής βιομηχανίας — και δεδομένου ότι η προτίμηση του τουριστικού ρεύματος προς τη θάλασσα παρέμενε σταθερή — ευνόησε σημαντικά τη Λεμεσό. Παρατηρήθηκε τότε θεαματική αύξηση του αριθμού των κλινών ξενοδοχείων αλλά και οργανωμένων διαμερισμάτων στην πόλη και την περιοχή της. Σ' ό,τι αφορά τα οργανωμένα διαμερίσματα που ήσαν σχεδόν ανύπαρκτα το 1974, έφθασαν το 1985 στο ύψος των 2.628 κλινών, ενώ βρίσκονταν υπό κατασκευήν ακόμη 5 επιχειρήσεις δυναμικότητας άλλων 584 κλινών. Αναφορικά με τις ξενοδοχειακές μονάδες, η αύξηση ήταν και πάλι ιδιαίτερα εντυπωσιακή: το 1973 υπήρχαν 10 ξενοδοχειακές μονάδες διαφόρων κατηγοριών, συνολικής δυναμικότητας 1.212 κλινών, ενώ το 1985 οι ξενοδοχειακές μονάδες ανήλθαν σε 38, με σύνολο 6.424 κλίνες. Η αύξηση, δηλαδή, ήταν της τάξεως του 480%. Εάν ληφθούν υπόψη και οι μονάδες που βρίσκονταν υπό ανέγερση, το σύνολο των κλινών ανερχόταν το 1985 σε 9.636.

Η θεαματική αυτή τουριστική ανάπτυξη (που συνοδεύεται και από διάφορες υπηρεσίες, όπως δισκοθήκες, νυκτερινά κέντρα, καταστήματα, εστιατόρια, ενοικιάσεις οχημάτων κ.α.) εντοπίζεται βασικά στην παραλιακή λωρίδα βορειοανατολικά της πόλης, μέχρι τον Ποταμό της Γερμασόγειας και την Αμαθούντα. Στην ίδια περιοχή έχει ανεγερθεί και σημαντικός αριθμός πολυκατοικιών με διαμερίσματα που ανήκουν σε Κυπρίους και ξένους, τα οποία και χρησιμοποιούνται σαν κατοικίες για παραθερισμό.

Η ανάπτυξη όμως αυτή δεν έγινε χωρίς προβλήματα. Ήταν απρογραμμάτιστη κι επείγουσα, κι έγινε σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και του χαρακτήρα της περιοχής. Οι υψηλές πολυκατοικίες, κτισμένες σε σειρές πολύ κοντά στην παραλία, αποτελούν ένα δάσος από μπετόν. Εξάλλου στην περιοχή της Αμαθούντος η ανέγερση ξενοδοχείων και πολυκατοικιών κατέστρεψε τη μια τουλάχιστον από τις δυο μεγάλες αρχαίες νεκροπόλεις.

Η νότια περιοχή της Λεμεσού δεν έχει αναπτυχθεί τουριστικά, επειδή σ' αυτήν βρίσκονται οι οινοβιομηχανίες, το καρνάγιο (κατασκευή και επιδιόρθωση μικρών ξύλινων σκαφών) και πιο πέρα το νέο λιμάνι. Η περιοχή πέρα από το λιμάνι, γνωστή ως Λέιτυς Μάιλ, διαθέτει ωραία κι ενδιαφέρουσα παραλία στη λωρίδα μεταξύ θάλασσας και αλυκής, που όμως δεν έχει αναπτυχθεί γιατί βρίσκεται μέσα στα όρια της βρετανικής στρατιωτικής βάσης του Ακρωτηρίου. Η περιοχή συγκεντρώνει, ωστόσο, μεγάλο αριθμό ντόπιων κυρίως επισκεπτών κατά τα καλοκαίρια, οπότε και λειτουργούν και μερικά κέντρα.

Η Λεμεσός είναι, σήμερα, μια πόλη με έντονη ζωή. Το λιμάνι, οι βιομηχανίες, οι πολλές επιχειρήσεις και ο τουρισμός, προσφέρουν συνεχή απασχόληση σε πάρα πολλούς κατοίκους. Η νυκτερινή ζωή της πόλης έχει επίσης αλλάξει εντελώς. Από τις ρομαντικές ταβερνούλες των παλαιότερων εποχών, τα λαϊκά εστιατόρια και τα φημισμένα κέντρα διασκεδάσεως που άφησαν εποχή (όπως το περιβόητο Ακταίον*), δεν απομένουν παρά αναμνήσεις. Η νυκτερινή ζωή είναι ιδιαίτερα έντονη στην παραλιακή λωρίδα όπου βρίσκονται τα μεγάλα ξενοδοχεία, και ιδιαίτερα ζωηρή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Εστιατόρια, καφετέριες, ταβέρνες, δισκοθήκες, νυκτερινά κέντρα, προστίθενται στις ευκαιρίες ψυχαγωγίας που προσφέρουν τα ίδια τα ξενοδοχεία.