Λεμεσός πόλη
Συγκοινωνίες
Το δίκτυο των κυρίων αρτηριών κυκλοφορίας είναι ακτινωτό και η μεγαλύτερη κυκλοφορία παρατηρείται μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας. Η διακίνηση προς τους τόπους απασχόλησης, που είναι οι βιομηχανικές περιοχές και το λιμάνι, ή τους χώρους αναψυχής και την τουριστική παραλιακή περιοχή, γίνεται πολλές φορές διά μέσου της πόλης και τούτο δυσκολεύει την κυκλοφορία.
Η τουρκική εισβολή του 1974 και η μετακίνηση και εγκατάσταση στην πόλη σημαντικού αριθμού Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων, η φυσική ανάπτυξη της πόλης, αλλά και η δυσανάλογη αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων, είχαν σαν επακόλουθο την επιδείνωση της οδικής κυκλοφορίας γιατί δεν έγιναν παράλληλα τα απαραίτητα έργα υποδομής του οδικού δικτύου. Εκτός όμως από το ακτινωτό σύστημα κυκλοφορίας, σημαντική διακίνηση τροχαίας παρατηρείται και κατά μήκος δυο άλλων σημαντικών αξόνων κυκλοφορίας, της λεωφόρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που οδηγεί προς τα δυτικά στην Πάφο και προς τα βορειοανατολικά στη Λευκωσία, καθώς και κατά μήκος του παραλιακού δρόμου που περνά από τα νότια του παλαιού κέντρου της πόλης και οδηγεί μέσα από τη λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ στο λιμάνι, στην ακτή «Λέιτυς Μάιλ» και το αγρόκτημα του Φασουρίου στα δυτικά. Και στις δυο αυτές οδικές αρτηρίες τα κυκλοφοριακά προβλήματα παρουσιάζονται κατά τρόπο ιδιαίτερα οξύ.
Τα σοβαρά προβλήματα κυκλοφορίας που υπάρχουν στο εμπορικό κέντρο και κατά μήκος των σημαντικών αξόνων οδικής κυκλοφορίας, επιδεινώνονται από την έλλειψη ικανοποιητικών χώρων στάθμευσης και τη στάθμευση κατά μήκος των δρόμων. Τούτο μειώνει την κυκλοφοριακή ικανότητα. Πέραν τούτου δεν χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό τα δημόσια μέσα μεταφοράς στις μετακινήσεις αλλά τα ιδιωτικά, με επακόλουθο ένα σημαντικό όγκο κυκλοφορίας τον οποίο το υφιστάμενο οδικό δίκτυο αδυνατεί να ικανοποιήσει, ιδιαίτερα κατά τις ώρες αιχμής. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση εξάλλου παρουσιάζεται δυσκολότερη κατά τη θερινή περίοδο, εξαιτίας της αύξησης της τουριστικής κίνησης.