Λάρνακα επαρχία
Βιομηχανία- βιοτεχνία
Η επαρχία της Λάρνακας γνώρισε αξιόλογη βιομηχανική ανάπτυξη, ιδιαίτερα μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Σ’ αυτό συνέβαλε η ραγδαία πληθυσμιακή και τουριστική της ανάπτυξη που αύξησαν σημαντικά τις ανάγκες της σε βιομηχανικά προϊόντα, και η ύπαρξη διαθέσιμου επιτόπιου εργατικού δυναμικού. Εξάλλου το αεροδρόμιο και το λιμάνι της Λάρνακας διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην όλη βιομηχανική ανάπτυξη της επαρχίας. Στην περιοχή της δημιουργήθηκαν και λειτουργούν οι πιο κάτω βιομηχανικές περιοχές και ζώνες:
1. Βιομηχανική περιοχή «Παμπούλας» στην πόλη της Λάρνακας
2. Ελεύθερη βιομηχανική ζώνη (στα διοικητικά όρια του χωριού Αραδίππου)
3. Βιομηχανική περιοχή Αραδίππου
4. Βιομηχανική ζώνη Αραδίππου
5. Βιομηχανική ζώνη λιμανιού - διυλιστηρίου Λάρνακας
6. Βιομηχανική ζώνη Αραδίππου – Δρομολαξιάς
Σύμφωνα με την απογραφή βιομηχανίας του 1982, στην επαρχία Λάρνακας υπήρχαν 328 βιομηχανικές μονάδες (217 μεγάλες και 111 μικρές) με 94 είδη βιομηχανίας. Από τα διάφορα είδη βιομηχανιών περισσότερο αναπτύχθηκαν η ραπτική ενδυμάτων, η κατασκευή ξύλινων επίπλων, τα είδη διατροφής και τα ξυλουργεία. Αναλυτικά η κατανομή των βιομηχανιών στην επαρχία Λάρνακας το 1982 είχε ως ακολούθως:
Λάρνακα πόλη (255 βιομηχανικές μονάδες): Στην πόλη της Λάρνακας βρίσκονταν 94 είδη βιομηχανιών μ’ ένα σύνολο 255 βιομηχανικών μονάδων (176 μεγάλων και 79 μικρών). Οι βιομηχανίες αυτές αφορούν είδη διατροφής, ποτά, υφαντά, ραπτική ενδυμάτων, επεξεργασία δερμάτων και γουναρικών, υποδήματα, έπιπλα, χάρτη, εκτυπώσεις και χημικά προϊόντα. Επίσης στη Λάρνακα βρίσκονται τα διυλιστήρια πετρελαιοειδών, βιομηχανίες ελαστικού, πλαστικών ειδών, προϊόντων μετάλλου, μη μεταλλικών ορυκτών, ηλεκτρικών και μη ηλεκτρικών συσκευών και μηχανών, κατασκευής μεταφορικών μέσων, εμφιάλωσης και διανομής υγραερίου καθώς και ποικίλες άλλες βιομηχανίες.
Αθηένου (18 βιομηχανικές μονάδες): Τυροκομία, αρτοποιία, αλευροποιία, ραπτική ανδρικών και γυναικείων ενδυμάτων, ραπτική εσωρούχων, ξύλινα έπιπλα, παιδικές ενδυμασίες, επεξεργασία γύψου, μηχανουργεία και χυτήρια, τεχνητά άνθη και στέφανα.
Αραδίππου (13 βιομηχανικές μονάδες): Αλλαντοποιία, τυροκομία, αρτοποιία, ραπτική γυναικείων ενδυμάτων, είδη πλεκτικής, ξυλουργεία, χρυσοχοΐα - αργυροχοΐα, μωσαϊκά, κατασκευή εργαλείων, επισκευή ποδηλάτων.
Ξυλοφάγου (6 βιομηχανικές μονάδες): Τυροκομία, αμαξώματα αυτοκινήτων, ξυλουργεία, εργαστήρια επισκευής ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, επισκευή αυτοκινήτων και γεωργικών μηχανημάτων.
Ορμήδεια (6 βιομηχανικές μονάδες): Κατασκευή καρεκλών και άλλων καθισμάτων, ξυλουργεία, μεταλλικά πορτοπαράθυρα, μωσαϊκά.
Ξυλοτύμπου (6 βιομηχανικές μονάδες): Ξυλουργεία, ξύλινα έπιπλα, μεταλλικά πορτοπαράθυρα, τσιμεντόλιθοι και τσιμεντοσωλήνες, ηλεκτρολογία αυτοκινήτων.
Λειβάδια (4 βιομηχανικές μονάδες): Ζωοτροφές - πτηνοτροφές, κατασκευή στρωμάτων και εφαπλωμάτων, ραπτική γυναικείων ενδυμάτων, ξυλουργεία.
Βασιλικόν - Μαρί (4 βιομηχανικές μονάδες): Τσιμεντοποιία, επεξεργασία ασβέστη, λιπάσματα, επεξεργασία μετάλλων.
Καλό Χωριό (3 βιομηχανικές μονάδες): Ραπτική ανδρικών και γυναικείων ενδυμάτων, κατασκευή τούβλων και κεραμιδιών.
Δρομολαξιά (2 βιομηχανικές μονάδες): Κατασκευή γιαουρτιού και τυροκομία.
Πάνω Λεύκαρα (2 βιομηχανικές μονάδες): Χρυσοχοΐα και αργυροχοΐα.
Τρούλλοι (1 βιομηχανική μονάδα): Επεξεργασία φαιοχώματος.
Τερσεφάνου (1 βιομηχανική μονάδα): Ξυλουργεία.
Περβόλια (1 βιομηχανική μονάδα): Ραπτική γυναικείων ενδυμάτων.
Αγκλεισίδες (1 βιομηχανική μονάδα): Ξυλουργεία.
Κόρνος (1 βιομηχανική μονάδα): Επεξεργασία φύλλων καπνού.
Μενεού (1 βιομηχανική μονάδα): Επεξεργασία χαρουπιών.
Ζύγι (1 βιομηχανική μονάδα): Επεξεργασία χαρουπιών.
Σκαρίνου (1 βιομηχανική μονάδα): Παρασκευή γιαουρτιού.
Κοφίνου (1 βιομηχανική μονάδα): Παρασκευή γιαουρτιού.
Βιοτεχνία: Στην επαρχία Λάρνακας παράγεται μια αρκετά μεγάλη ποικιλία βιοτεχνικών προϊόντων, μερικά από τα οποία έχουν πανάρχαια προέλευση, όπως είναι τα κεντήματα των Λευκάρων. Τα κύρια είδη βιοτεχνίας που αναπτύχθηκαν είναι η κεντητική, η αγγειοπλαστική, η υφαντική, η χαλκουργία, η χρυσοχοΐα - αργυροχοΐα, η πλεκτική, η καρεκλοποιία, η ψαθοπλεκτική και η καλαθοπλεκτική.
Η κεντητική αναπτύχθηκε σε αρκετά χωριά της επαρχίας, όπως είναι τα Πάνω και Κάτω Λεύκαρα, η Ορά, η Βαβατσινιά, η Βάβλα, η Σκαρίνου, οι Άγιοι Βαβατσινιάς, ο Κάτω Δρυς, η Καλαβασός, η Τόχνη, η Δρομολαξιά, η Αθηένου, ο Κόρνος, η Μοσφιλωτή και η Τερσεφάνου. Το μεγαλύτερο κέντρο κεντητικής είναι εκείνο των Λευκάρων, όπου η κεντητική τέχνη έφθασε σε πολύ ψηλά επίπεδα. Το περίφημο λευκαρίτικο κέντημα χαρακτηρίζεται από τον πλούτο και την ποικιλία των σχεδίων του που επιτυγχάνονται με χρησιμοποίηση διαφόρων τύπων «βελονιών». Η προέλευση της κεντητικής των Λευκάρων χάνεται στα βάθη των αιώνων. Από παλαιά τα λευκαρίτικα κεντήματα απέκτησαν εμπορικό χαρακτήρα και γέμισαν την κυπριακή αγορά, αλλά κατέκτησαν και το εξωτερικό.
Η αγγειοπλαστική αναπτύχθηκε στον Κόρνο, ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των κυριοτέρων κέντρων της αγγειοπλαστικής τέχνης στην Κύπρο. Στο χωριό κατασκευάζεται, με εξαιρετική μαεστρία, μια μεγάλη ποικιλία κόκκινων αγγείων που περιλαμβάνουν μεγάλα πιθάρια για την αποθήκευση κρασιού, γλάστρες, κούζες, βάττες, σταμνιά, καπνιστήρια, μικρά φουρνιά και πολλά άλλα.
Η καλαθοπλεκτική και η ψαθοπλεκτική εξασκούνται στο χωριό Λειβάδια, η πλεκτική στην πόλη της Λάρνακας και στην Αραδίππου, η χαλκουργία στη Λάρνακα (πόλη) και η υφαντική στην Αραδίππου. Εξάλλου η χρυσοχοΐα -αργυροχοΐα είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στα Πάνω Λεύκαρα και η καρεκλοποιία στην Αθηένου.