Λίγες μέρες μετά την υπογραφή των συμφωνιών στο Λονδίνο, την 1 Μαρτίου 1959, ο Μακάριος επέστρεψε στην Κύπρο ύστερα από τρία χρόνια εξορίας και του επεφυλάχθη αποθεωτική υποδοχή στη Λευκωσία. Μιλώντας στον κυπριακό λαό, προσπάθησε να εμφανίσει την κατάληξη αυτή του αγώνα ως λαμπρή νίκη, σε μια προσπάθεια να εμψυχώσει τον λαό που τόσα είχε υποφέρει κατά τα προηγούμενα χρόνια. Στο μεταξύ τα κρατητήρια είχαν ανοιχθεί και οι πολιτικοί κρατούμενοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι. Ο κυπριακός λαός πανηγύρισε, αλλά στους εορτασμούς αυτούς δεν επετράπη από τους Άγγλους η συμμετοχή του στρατιωτικού αρχηγού του αγώνα, του Γρίβα. Ειδικές διευθετήσεις έγιναν για την αναχώρηση του Γρίβα από το νησί με ελληνικό αεροπλάνο που τον παρέλαβε από το αεροδρόμιο Λευκωσίας και τον μετέφερε στην Αθήνα όπου η ελληνική κυβέρνηση του είχε προετοιμάσει υποδοχή ήρωος και η ελληνική Βουλή τον ανακήρυξε άξιο της πατρίδος.
Στην Κύπρο εγκαθιδρύθηκε σύντομα καθεστώς μεταβατικής κυβέρνησης που προετοίμασε κάθε τι το απαραίτητο για την ίδρυση του νέου κράτους. Η επίσημη ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο τερματισμός της αγγλικής κατοχής έγινε με τελετές στις 16 Αυγούστου 1960.