Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Κοντά στο μοναστήρι του Κύκκου βρίσκονται τα ακόλουθα ενδιαφέροντα μέρη:

α) Το Θρονίν (κορυφή Κύκκος) στα νοτιοδυτικά. Δεσπόζει του μοναστηριού και στην κορφή εκείνη υπήρχε παλαιότερα ξύλινος θρόνος όπου μεταφερόταν κι ετοποθετείτο η αγία εικόνα και γίνονταν παρακλήσεις σε περιόδους ανομβρίας ή άλλων πληγών όπως οι επιδρομές της ακρίδας. Αργότερα (το 1935) στη θέση του ξύλινου θρόνου κατασκευάστηκε τσιμεντένιο κουβούκλιο που κι αυτό αντικαταστάθηκε πρόσφατα από μεγαλύτερο και μεγαλοπρεπέστερο. Κοντά σ’ αυτό βρίσκεται ο τάφος του αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, κατασκευάστηκε δε δρόμος που φέρει ως εκεί από το μοναστήρι, ο οποίος αντικατέστησε το παλαιό δύσβατο μονοπάτι.

β) Η Βασιλική: Κτήμα του μοναστηριού χαμηλότερα απ’αυτό και σε απόσταση 6 χμ. περίπου. Υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον άγιο Βασίλειο, μονόκλιτη και ξυλόστεγη, που κτίστηκε το 1736 σύμφωνα προς επιγραφή. Εδώ μεταφέρθηκε η αγία εικόνα μετά την πυρκαγιά του 1751 και παρέμεινε επί 2 χρόνια. Στην ίδια περιοχή διέμενε σε κρησφύγετο για ένα διάστημα ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Γεώργιος Γρίβας - Διγενής κατά την περίοδο του αγώνα.

γ) Το Παραδείσι: Κτήμα του μοναστηριού, σε απόσταση 3 χμ. περίπου προς τα νότια. Υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον απόστολο Ανδρέα που κτίστηκε, σύμφωνα προς επιγραφή, το 1700. Στην απόκρημνη περιοχή υπάρχουν σπηλιές στις οποίες οι μοναχοί μετέφεραν κι έκρυβαν πολύτιμα κειμήλια καθώς και την αγία εικόνα, σε περιπτώσεις επιδρομών.

δ) Το Βρυσί: Κήπος του μοναστηριού με οπωροφόρα δένδρα, κυρίως κερασιές, σε κοντινή απόσταση. Εκεί λειτουργεί και εστιατόριο.

ε) Το Αγίασμα: Βρίσκεται σε απόσταση 8 χμ. περίπου από το μοναστήρι, αριστερά του δρόμου από τον Κύκκο προς τον Πεδουλά. Στο Αγίασμα οδηγεί δύσβατο αλλά μαγευτικό (εξαιτίας της άγριας βλάστησης) μονοπάτι 2 χμ. περίπου, μέχρι την τοποθεσία «Πυργί». Πρόκειται για μεγάλο βράχο από τον οποίο αναβλύζει το αγίασμα. Σύμφωνα προς την παράδοση (την αναφέρει ο Εφραίμ στην Περιγραφή τῆς Μονῆς Κύκκου), ένας μοναχός που εργαζόταν στην περιοχή εκείνη κατά το καλοκαίρι, κινδύνευσε να πεθάνει από δίψα. Δεήθηκε τότε στην Παναγία, κτύπησε με το χέρι του τον βράχο και εὐθύς, ὤ τῶν θαυμασίων σου, Δέσποινα! ἀνέβλυσεν ὕδωρ γλυκύτατον...

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια