Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το ιερό του Απόλλωνος βρίσκεται σε απόσταση 2 περίπου χμ. δυτικά του σταδίου και χρονολογείται από τα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ. μέχρι τα τέλη των Ρωμαϊκών χρόνων. Ήταν αφιερωμένο στον Απόλλωνα Υλάτη, τον θεό προστάτη των δασών, και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα της αρχαίας Κύπρου. Τα σημερινά κατάλοιπα του ιερού χρονολογούνται στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Στο ιερό του Απόλλωνος κατέφθαναν προσκυνητές απ’ όλα τα μέρη του νησιού και εισέρχονταν σ’ αυτό από τις δυο κύριες πύλες του, την πύλη του Κουρίου στ’ ανατολικά και την πύλη της Πάφου στα δυτικά. Το όλο οικοδομικό σύμπλεγμα του ιερού αποτελείται από την παλαίστρα, το νότιο κτίριο, τη στοά, τη νότια αυλή, τον αποθέτη αφιερωμάτων, το βορειοδυτικό κτίριο, την οικία του αρχιερέα, το θησαυροφυλάκιο, τα λουτρά, το αρχαϊκό τέμενος, το κυκλικό μνημείο, την κεντρική αυλή και τον ναό του Απόλλωνος, που ήταν προσιτός από τη λεγόμενη ιερά οδό, στο κέντρο του κτιριακού συμπλέγματος. Το κυκλικό μνημείο του ιερού, στο κέντρο του οποίου πιθανό να υπήρχαν τα ιερά δέντρα του Απόλλωνος, η δάφνη και η μυρτιά, και που χρησίμευε για ειδικές ιεροτελεστίες, αποκαλύφθηκε μεταξύ των ετών 1979 και 1980 από την Αμερικανική Αποστολή των Πανεπιστημίων Missouri, Maryland και άλλων ιδρυμάτων, υπό τη διεύθυνση του D. Soren. Εκτός από το μνημείο αυτό, στις πρόσφατες ανακαλύψεις του ιερού περιλαμβάνεται κι ένας νέος αποθέτης αφιερωμάτων, που απέδωσε αρκετές χιλιάδες ποικιλόμορφων πήλινων ειδωλίων των Αρχαϊκών χρόνων. Ο αποθέτης αυτός αποκαλύφθηκε το 1981 και το 1982 από την Αμερικανική Αποστολή του Walters Art Gallery, υπό τη διεύθυνση της D. Buitron. Μέρος του ναού του Απόλλωνος αναστηλώθηκε μεταξύ των ετών 1979 και 1986 από το Τμήμα Αρχαιοτήτων.