Από μορφολογικής απόψεως, τα Κοκκινοχώρια μπορεί να χαρακτηριστούν σαν ένα σχετικά χαμηλό οροπέδιο με μέσο υψόμετρο 70 περίπου μέτρων. Οι πλευρές της περιοχής στην περιφέρεια είναι κάπως απότομες και αυτό βοηθά στο να δοθεί ο χαρακτηρισμός οροπέδιο στον γεωμορφολογικό αυτό σχηματισμό. Το τοπίο, στη μεγαλύτερή του έκταση, είναι ήπιο χωρίς ιδιαίτερες μορφολογικές διακυμάνσεις. Ωστόσο η περιοχή από τα βορειοδυτικά του χωριού Αγία Νάπα μέχρι το ακρωτήριο Γκρέκο είναι λοφώδης και το υψόμετρο ξεπερνά, σε μερικές περιπτώσεις, τα 120 μέτρα. Στα βορειοανατολικά της Αγίας Νάπας βρίσκεται ο λόφος Φανός (175 μ.), που είναι η πιο ψηλή κορφή των Κοκκινοχωριών. Οι λίγες κοιλάδες που δημιουργήθηκαν στην περιοχή είναι αβαθείς, όμως όσες διασχίζουν την καφκάλλα έχουν κάπως απότομες πλευρές.
Τα πιο εντυπωσιακά παράκτια μορφώματα των Κοκκινοχωριών είναι τα ακρωτήρια Γκρέκο και Πύλας, τα οποία οφείλουν τη δημιουργία τους στο σχετικά ανθεκτικό πέτρωμα του υφαλογενούς ασβεστόλιθου που τα περιζώνει. Η διαβρωτική δράση της θάλασσας πάνω στα πετρώματα των ακρωτηρίων δημιούργησε παράκτιους γκρεμούς. Ακριβώς πάνω από το ακρωτήριο της Πύλας, σε ένα ύψωμα 98 μέτρων, βρίσκεται ο γνωστός βενετικός πύργος της Ξυλοφάγου.
Βλέπε λήμματα: Ακρωτήριο Γκρέκο και Ακρωτήριο Πύλας
Τα κύρια χαρακτηριστικά της γεωμορφολογίας των Κοκκινοχωριών είναι δυο αντίκλινα και μια θαλάσσια αναβαθμίδα. Το πρώτο αντίκλινο, που είναι συνέχεια του αντικλίνου του Τροόδους, βρίσκεται στο βόρειο τμήμα των Κοκκινοχωριών, αν και λόγω της διάβρωσης κανένα σημείο δεν είναι ορατό στο τοπίο. Το δεύτερο αντίκλινο εκτείνεται στη θαλάσσια περιοχή νότια του ακρωτηρίου της Πύλας και συνεχίζεται στη μικρή χερσόνησο του Γκρέκο. Οι εξάρσεις του εδάφους είναι εμφανείς στην περιοχή, λόγω του αντικλίνου. Επίσης στην περιοχή, από τα ανατολικά του ποταμού του Λιοπετρίου μέχρι το ακρωτήριο Γκρέκο και από εκεί βορειοδυτικά μέχρι τη Δερύνεια, είναι αισθητή στο τοπίο μια θαλάσσια αναβαθμίδα.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια