Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Από την τουρκική εισβολή του Ιουλίου 1974 και εξής, η πόλη της Κερύνειας κατοικήθηκε από Τουρκοκύπριους κυρίως, που μεταφέρθηκαν από τις ελεύθερες περιοχές του νησιού, καθώς και από εποίκους από την Τουρκία. Μετά δε τη σταδιακή εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων που είχαν παραμείνει εγκλωβισμένοι, η πόλη παρέμεινε κατοικούμενη αποκλειστικά σχεδόν από Τούρκους. Κατά τα επόμενα χρόνια στην πόλη και την περιοχή εγκαταστάθηκε και μικρός αριθμός ξένων, κυρίως Άγγλων. Μερικές εκκλησίες, όπως εκείνη της Γλυκιώτισσας, μετατράπηκαν σε τζαμιά, ενώ στο κέντρο της πόλης, κοντά στο λιμάνι, επαναλειτούργησε και το τζαμί Αγά Καφέρ πασά. Επίσης κτίστηκαν και νέα τζαμιά. Εξάλλου στα ανατολικά της πόλης, παρά την βραχώδη ακτή, οι Τούρκοι προβάλλουν τουριστικά ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό οικοδόμημα ως μικρό μαυσωλείο και ως ιερό χώρο προσκυνήματος των Μουσουλμάνων. Πρόκειται για το Χαζρεττί Ομέρ Τεκκέ, στον χώρο όπου θεωρούν ότι είχαν ταφεί ένας αξιωματούχος Ομάρ και άλλοι 6 σύντροφοί του, που είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια της πρώτης κατά της Κύπρου αραβικής επιδρομής, των μέσων του 7ου αιώνα.

Στα δυτικά της πόλης, στην περιοχή όπου έγινε η τουρκική στρατιωτική απόβαση στις 20 Ιουλίου 1974, ανηγέρθη μεγάλο τσιμεντένιο μνημείο που απεκλήθη «Μνημείο Ειρήνης και Φιλίας». Ως μουσεία και χώροι τουριστικού ενδιαφέροντος λειτουργούν τόσο το κάστρο της πόλης όσο και σημαντικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή, όπως είναι το αββαείο στο Πέλλα Πάις, το φρούριο του Αγίου Ιλαρίωνος, ο αρχαιολογικός χώρος στη Λάμπουσα (όπου οι Τούρκοι διενήργησαν ανασκαφές από το 1992 κ.ε.), ενώ στην ίδια την πόλη, παρά το λιμάνι, λειτουργεί ως μουσείο και η κατάλευκη εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Από τα τέλη του 20ού αιώνα και εξής, παρατηρήθηκε οικοδομικός οργασμός στην πόλη και ιδίως στην ευρύτερη περιοχή της. Αναπτύχθηκε από τους Τούρκους κυρίως το παραλιακό μέτωπο τόσο ανατολικά όσο και δυτικά της πόλης, με την ανέγερση ξενοδοχείων, εστιατορίων και πολλών κατοικιών και διαμερισμάτων. Έτσι, ενώθηκε με την πόλη η παραλιακή λωρίδα στα δυτικά με τις παράκτιες περιοχές Καραβά και Λαπήθου, μέχρι και τον Βαβυλά, καθώς και στα ανατολικά με τις παράκτιες περιοχές Καράκουμι, Καζάφανι και Αγίου Επικτήτου. Έτσι, ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο σχεδόν από τον Βαβυλά μέχρι και τον Άγιο Επίκτητο, είναι οικιστική ζώνη. Ακόμη ανατολικότερα, στην θαυμάσια παραλία των Τρουλλιών, κτίστηκαν τουριστικές εγκαταστάσεις.

Λειτούργησε και νέο λιμάνι στα ανατολικά του κάστρου της πόλης, που τη συνδέει με τις νότιες ακτές της Τουρκίας. Τα υφιστάμενα πριν από την εισβολή ξενοδοχεία της πόλης λειτουργούν από Τούρκους επιχειρηματίες, ενώ κτίστηκαν και νέα. Λειτουργούν επίσης τα εστιατόρια και οι λοιπές εγκαταστάσεις και τα άλλα υποστατικά της περιοχής του λιμανιού, που διατήρησε τη γραφικότητά του. Έτσι, η πόλη της Κερύνειας αποτελεί το κέντρο βάρους της τουριστικής δραστηριότητας των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου.