Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Η πρώτη σοβαρή σύγκρουσή του με τις τουρκικές αρχές, αναφέρεται ότι συνέβη ύστερα από καταγγελία κάποιας συγχωριανής του, ονόματι Παπαγιάνναινας (κατ' άλλη εκδοχή την καταγγελία την είχε κάμει μια Τούρκισσα), προς τον καδή της Κώμης Κεπίρ, ότι τα πρόβατα του Ιωαννικίου έβοσκαν στα κτήματά της και προκαλούσαν ζημιές. Απεστάλη τότε Τούρκος ζαπτιές για να τον συλλάβει. Ο ζαπτιές, όπως ήταν συνηθισμένος κι όπως τακτικά έκανε, άρχισε να κτυπά τον Ιωαννίκιο. Ο τελευταίος, περήφανος όπως ήταν, και με τις εμπειρίες του ίσως από τη συμμετοχή του στην ελληνική επανάσταση, όχι μόνο αντιστάθηκε στα χτυπήματα, αλλά ξυλοφόρτωσε άγρια τον Τούρκο αστυνομικό. Αργότερα έφθασε στο σπίτι του σώμα από 6 (ή 10) αστυνομικούς για να τον συλλάβει, κατόρθωσε όμως να τρέψει όλους σε φυγή, φωνάζοντας τα υποτιθέμενα κρυμμένα παλικάρια του να επιτεθούν εναντίον τους.

Μια δεύτερη περίπτωση, την οποία αναφέρει η τοπική παράδοση, συνέβη όταν ένας σημαντικός Τούρκος της περιοχής, που διέμενε στην τοποθεσία «Γναφκιάες» κοντά στο χωριό Μοναρκά, θέλησε ν' απαγορεύσει τη χρησιμοποίηση της καμπάνας στην εκκλησία του χωριού Άγιος Ηλίας. Φαίνεται ότι ο Ιωαννίκιος αρνήθηκε να υπακούσει σε τέτοια εντολή, πράγμα που κατέληξε σε καβγά μεταξύ του και του Τούρκου, τον οποίο και σκότωσε. Μετά την εξέλιξη αυτή, αναγκάστηκε να καταφύγει στα βουνά της Καντάρας. Αναφέρεται επίσης ότι για κάποιο διάστημα κρυβόταν και στην τοποθεσία «Άγιος Μάμας», όχι μακριά από το χωριό του.

Σύντομα ήλθε πάλι σε σύγκρουση με τους Τούρκους, όταν συνάντησε μικρό στρατιωτικό απόσπασμα να μεταφέρει σιδηροδέσμιους δυο Έλληνες από το χωριό Φλαμούδι (ή, κατ' άλλη εκδοχή, τον ιερέα του ιδίου χωριού). Ο Ιωαννίκιος επετέθη τότε και σκότωσε τους στρατιώτες, απελευθερώνοντας τους αιχμαλώτους. Τα πράγματα γίνονταν πλέον όλο και πιο κρίσιμα στην περιοχή, και τότε φαίνεται ότι ο καλόγερος Ιωαννίκιος συνέλαβε το σχέδιό του για γενικότερη εξέγερση στην Καρπασία.