Ισπανία και Κύπρος
Οι σχέσεις των δύο χωρών επί τουρκοκρατίας
Αφού η Κύπρος πέρασε από τη δυναστεία των Λουζινιανών στην κυριαρχία των Βενετών, κατελήφθη στη συνέχεια από τους Τούρκους το 1570/71. Αμέσως μετά την τουρκική κατάκτηση, άρχισαν οι προσπάθειες (κυρίως Κυπρίων ευπατρίδων και με υποκίνηση των Βενετών και άλλων) για αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Στο πλαίσιο των προσπαθειών αυτών, επανειλημμένα έγιναν συνεννοήσεις και με τον βασιλικό Οίκο της Ισπανίας για παροχή βοήθειας προς απελευθέρωση της Κύπρου.
Η πρώτη έκκληση για βοήθεια, που απευθύνθηκε από τους Κυπρίους προς τον βασιλιά της Ισπανίας και παράλληλα προς τον πάπα και τη Δημοκρατία της Βενετίας, έγινε στα 1578 σε συνδυασμό με εξέγερση που σημειώθηκε στο νησί και που φαίνεται ότι ήταν μεγάλης εκτάσεως. Παρά το ότι κάποιες υποσχέσεις φαίνεται ότι είχαν δοθεί, τελικά η αναμενόμενη βοήθεια δεν ήλθε και η εξέγερση κατεστάλη.
Η σοβαρότερη, όμως, ισπανική ανάμιξη σε προσπάθεια απελευθέρωσης της Κύπρου - μάλιστα με προοπτική ένταξης του νησιού στο Ισπανικό κράτος - ήταν εκείνη που σχεδιάστηκε και προωθήθηκε από τον ισπανικής καταγωγής Κύπριο ευπατρίδη Πέτρο Αβεντάνιο (τέλη 16ου και αρχές 17ου αιώνα). Λεπτομέρειες των προσπαθειών που κατεβλήθησαν από τον Αβεντάνιο ν' αναμείξει τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Γ' στο όλο ζήτημα απελευθέρωσης της Κύπρου, παρατίθενται στο λήμμα Αβεντάνιος Πέτρος.
Αφού οι Κύπριοι, ύστερα από επανειλημμένες κρούσεις, απογοητεύθηκαν από την ισπανική απροθυμία για ουσιαστική βοήθεια, έστρεψαν τις προσπάθειές τους προς τον Οίκο της Σαβοΐας, όμως και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.