Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Κατά την εποχή του μεσοπολέμου, αρκετοί ερασιτεχνικοί θίασοι σε όλες σχεδόν τις πόλεις συνέχιζαν την προσφορά τους. Συνεχιζόταν επίσης η τακτικότατη κάθοδος ελλαδικών θιάσων με ποικίλο ρεπερτόριο, καθώς και με ένα καινούργιο για την Κύπρο θεατρικό είδος, που επίσης αγαπήθηκε, την οπερέτα.

Βλέπε: Ψηφιακός Ηρόδοτος- Αρχείο ΡΙΚ

Οι θίασοι από την Ελλάδα ήσαν άλλοτε σοβαροί και υπεύθυνοι, κι άλλοτε ασήμαντα μπουλούκια. Υπολείμματα τέτοιων μπουλουκιών, παρέμεναν στο νησί όπου κι άρχιζαν μια νέα σταδιοδρομία, σε συνεργασία με Κυπρίους ερασιτέχνες. Οι γνωστότεροι από τους Ελλαδίτες ηθοποιούς που ξέκοψαν στην Κύπρο όπου και συνέχισαν να εργάζονται για χρόνια, ήσαν το ζεύγος του Αγγέλου και της Μαρίκας Βάζα (στο οποίο αργότερα προσετέθη και η κόρη τους ' Ωρα Βάζα), ο Ραυτόπουλος, ο Βογιαζανός, ο Καβαθάς κ.α.

Βλέπε λήμμα: Άγγελος Βάζας

Σημαντικότερη υπήρξε η συμβολή της οικογένειας Βάζα, κοντά στην οποία μαθήτευσε κι ωρίμασε η πρώτη ημιεπαγγελματική γενιά των Κυπρίων ηθοποιών.

Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και η ομαλοποίηση της ζωής το 1960 δημιούργησαν αίσθημα μεγάλης ευφορίας στον κυπριακό λαό, το οποίο εκφράστηκε με πολλούς τρόπους. Οι θεατρόφιλοι ικανοποιήθηκαν με την κάθοδο πληθώρας ελληνικών θιάσων και ―από το 1961― με την ίδρυση του Οργανισμού Θεατρικής Ανάπτυξης Κύπρου (ΟΘΑΚ), προδρόμου του σημερινού Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ). Ένας πρόχειρος κατάλογος ελληνικών θεατρικών σχημάτων που περιόδευσαν στην Κύπρο κατά την περίοδο από το τέλος 1959-1963 δείχνει την έκταση αυτής της παρουσίας:

1959: Ντίνου Ηλιόπουλου, Μάνου Κατράκη.

1960: Δημήτρη Μυράτ, Νίκου Χατζίσκου, Μίμη Φωτόπουλου, Καστρινού-Ζώκα, Κώστα Χατζηχρίστου, Τζένης Καρέζη.

1961: Εθνικό Θέατρο, Μαίρης Αρώνη, Αλίκης Βουγιουκλάκη.

1962: Ντίνου Ηλόπουλου, Δημήτρη Παπαμιχαήλ.

1963: Δημήτρη Χορν, Χριστίνας Σύλβα.

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια

Η άλλη Κύπρος- Μαρτυρίες ανθρώπων και τόπων