Αλιευτικό καταφύγιο
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια οι ψαράδες ήταν αναγκασμένοι να βγάζουν τις βάρκες τους στην στεριά για να τις προφυλάσσουν από την μανία των κυμάτων, ιδίως τους χειμερινούς μήνες, ή εύρισκαν μερική προφύλαξη σε φυσικούς κλειστούς όρμους. Αν τον χειμώνα οι συνθήκες ήσαν ευνοϊκές, έπρεπε κάθε φορά που θα πήγαιναν στο ψάρεμα να ρίχνουν ξανά τις βάρκες στην θάλασσα και μετά να τις τραβούν πάλι στην ξηρά, γεγονός που τους επέφερε τρομερές δυσκολίες, ακόμη και κινδύνους.
Όταν ιδρύθηκε το Τμήμα Αλιείας δόθηκε προτεραιότητα στην κατασκευή αλιευτικών καταφυγίων. Έτσι μέχρι το 1974 είχαν κατασκευαστεί ή βελτιωθεί δέκα αλιευτικά καταφύγια σ' ολόκληρη την Κύπρο: Στην Ακανθύυ, Άγιο Αμβρόσιο, Βαβυλά, Καραβά, Κώμα του Γιαλού, Γιαλούσα, Μπογάζι, Αγία Νάπα, Ορμίδεια, και Λατσί. Με την τουρκική εισβολή όμως παρέμειναν μόνο τρία, της Αγίας Νάπας, της Ορμίδειας και του Λατσιού.
Ωστόσο, από το 1974 και εξής κατασκευάστηκαν νέα αλιευτικά καταφύγια και έτσι σήμερα λειτουργούν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου συνολικά δέκα, εκ των οποίων τα επτά στις ανατολικές ακτές του νησιού: Αγίας Τριάδας, Παραλιμνίου, Αγίας Νάπας, Ποταμού Λιοπετρίου, Ξυλοφάγου, Ορμίδειας και Λάρνακας. Άλλα δύο αλιευτικά καταφύγια λειτουργούν στη βόρεια ακτή του νησιού, στα χωριά Πωμός και Πύργος. Στη δυτική ακτή λειτουργεί το αλιευτικό καταφύγιο στον Άγιο Γεώργιο Πέγειας.
Στο Λατσί, το εκεί αλιευτικό καταφύγιο αναβαθμίστηκε σε μικρό λιμάνι, που και πάλι χρησιμοποιείται κυρίως από τους τοπικούς ψαράδες. Οι ψαρόβαρκες και τα άλλα αλιευτικά σκάφη χρησιμοποιούν επίσης ως αγκυροβόλια και τμήματα του λιμανιού της Πάφου και του Βασιλικού, καθώς και του παλαιού λιμανιού της Λεμεσού, όπως επίσης, τα μικρά σκάφη, και μικρούς όρμους, όπως είναι η εκβολή του ποταμού Βασιλικού.
Στα αλιευτικά καταφύγια, πέραν των λιμενικών έργων, υπάρχουν και σχετικές βασικές εγκαταστάσεις, όπως περίπτερα με πάγκους διαλογής των ψαριών και χώροι συλλογής μηχανελαίων και άλλων αχρήστων.
Το αλιευτικό καταφύγιο είναι ένα ήσυχο και γραφικό λιμανάκι που προσελκύει πολλούς επισκέπτες, εκδρομείς και ερασιτέχνες ψαράδες.
Τα πλεονεκτήματά του είναι πολλά και ποικίλα. Μεταξύ άλλων:
α) Παρέχει ασφάλεια σε βάρκες και μικρά σκάφη ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες και τρικυμίες.
β) Ανάλογα με την κατάσταση της θάλασσας, το ψάρεμα γίνεται όλες τις εποχές με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής.
γ) Είναι δυνατή η χρήση πιο μεγάλων βαρκών που μπορούν να ψαρεύουν στο πέλαγος, διότι δεν υπάρχει η ανάγκη μετακίνησής τους στην ξηρά.
δ) Διευκολύνει τους ψαράδες να συντηρούν ή επιδιορθώνουν τις βάρκες τους.
ε) Είναι εύκολη η μετακίνηση διχτύων, ψαριών και άλλων αντικειμένων από την βάρκα στην ξηρά και αντίστροφα.