Το ζήτημα των αγνοουμένων συζητήθηκε και από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. στη Γενεύη (27.2.1976) όπου εγκρίθηκε ψήφισμα με το οποίο εκαλείτο και πάλι ο γενικός γραμματέας του Ο.Η.Ε. να συνεχίσει και εντείνει τις προσπάθειές του για επίλυση του προβλήματος των αγνοουμένων.
Επιπρόσθετα η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε (10.7.1976) έκθεση σχετική με τις θηριωδίες που διέπραξαν τα τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο. Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει υπόθεσις (presumption) για τουρκική ευθύνη για την τύχη προσώπων τα οποία βρίσκονταν υπό τουρκικό περιορισμό. Ωστόσο, συνεχίζει η έκθεση της Επιτροπής, οι μαρτυρίες που κατέχει η Επιτροπή δεν επιτρέπουν ένα τελικό συμπέρασμα σχετικά με την τύχη των Ελλήνων Κυπρίων που δηλώθηκαν ως αγνοούμενοι. Αυτό οφείλεται μερικώς στο γεγονός ότι στην αντιπροσωπεία της Επιτροπής δεν επετράπη η είσοδος στο βόρειο μέρος της Κύπρου [κατεχόμενα εδάφη] και σε μέρη στην Τουρκία όπου Έλληνες Κύπριοι αιχμάλωτοι εκρατούντο ή είχαν κρατηθεί.