Ο πληθυσμός της Κύπρου στην αρχή της Αγγλοκρατίας, φαίνεται από την πρώτη απογραφή που έκαναν οι Άγγλοι το 1881 και ανερχόταν στις 186.173 κατοίκους. Απ' αυτούς:
Έλληνες: 137.631 (73,9%)
Τούρκοι: 45.438 (24,4%)
Άλλοι: 3.084 (1,7%)
Ο πληθυσμός των πόλεων, σύμφωνα με την ίδια απογραφή, ήταν ο ακόλουθος:
Λευκωσία: 11.536
Λάρνακα: 7.833
Λεμεσός: 6.131
Αμμόχωστος: 2.564
Πάφος: 2.204
Κερύνεια: 1.192
Το κύριο χαρακτηριστικό στην εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της Κύπρου κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας, ήταν η σταθερή αύξηση της αναλογίας των Ελλήνων και η ανάλογη μείωση της αναλογίας των Τούρκων. Μια κι οι αγγλικές αρχές έκαναν απογραφές του πληθυσμού συνήθως κάθε 10 χρόνια, έχουμε τα σχετικά στοιχεία. Ενδεικτικός είναι ο πιο κάτω πίνακας, που καλύπτει το πρώτο μισό της περιόδου της Αγγλοκρατίας.
1881 | 1891 | 1901 | 1911 | 1921 | |
---|---|---|---|---|---|
Έλληνες: | 73,9% | 75,8% | 77,1% | 78,2% | 78,8% |
Τούρκοι: | 24,4% | 22,9% | 21,6% | 20,6% | 19,8% |
Άλλοι: | 1,7% | 1,3% | 1,3% | 1,2% | 1,4% |
Το 1911 ο συνολικός πληθυσμός του νησιού ανερχόταν στις 274.108 κατοίκους. Το 1946 ο πληθυσμός ανήλθε στους 450.114 κατοίκους. Το 1955, σε 511,000, από τους οποίους:
Έλληνες: 409.822 (80,2%)
Τούρκοι: 97.090 (19%)
Άλλοι: 4.088 (0,8%)
Όπως φαίνεται στους πίνακες, η αύξηση του ελληνικού πληθυσμού υπήρξε συνεχής αλλά και σταθερή, παρά το ότι κατά την πρώτη περίοδο της Αγγλοκρατίας και μέχρι το 1910, παρατηρήθηκε ένα συνεχές μεταναστευτικό ρεύμα, κυρίως προς την Αίγυπτο, ενώ στη δεκαετία που ακολούθησε υπήρξε μετανάστευση προς την Αμερική και μετά, μέχρι και το τέλος της Αγγλοκρατίας, προς την ίδια την Αγγλία.
Υπήρξε βέβαια και κάποια φυγή Μουσουλμάνων προς την Τουρκία, αμέσως μετά την κατάληψη της Κύπρου από την Αγγλία, καθώς και μετανάστευση Τούρκων, αργότερα όμως, η αύξηση του ελληνικού στοιχείου οφείλεται κυρίως στο ότι με τον τερματισμό της Τουρκοκρατίας τερματίστηκαν η καταπίεση, η ανασφάλεια και οι διώξεις, πράγμα που επέτρεψε την ομαλότερη ανάπτυξη.