Γεώργιος άγιος Χαβούζας, Αγία Φύλα
Το μοναστήρι αυτό βρισκόταν στο νότιο άκρο του οικισμού της Αγίας Φύλας, στις βόρειες παρυφές της πόλης της Λεμεσού και κοντά στον οικισμό των Κάτω Πολεμιδιών. Το μοναστήρι λειτούργησε κατά τις αρχές του 20ού αιώνα και για σύντομη περίοδο. Είναι άγνωστο κατά πόσο στην περιοχή είχε υπάρξει και παλαιότερο μοναστήρι, υπήρχε πάντως παλαιός ναός αφιερωμένος στον άγιο Γεώργιο.
Σύμφωνα προς πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει ο Ν. Γ. Κυριαζής («Τα Μοναστήρια εν Κύπρω», 1950), το μοναστήρι ιδρύθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από δύο μοναχούς, τους Κύριλλο και Νήφωνα, που είχαν έλθει από το Άγιον Όρος. Βοηθήθηκαν στην ίδρυση (ή ανασύσταση;) του μοναστηριού από ένα παράγοντα της περιοχής, τον Χατζηχριστοφή Ερκάτη, που είχε κάνει «τάμα» υπέρ της ασθενούσας κόρης του. Ο άνθρωπος αυτός βοήθησε στην ανακαίνιση του ναού του Αγίου Γεωργίου, στο κτίσιμο κελιών και άλλων χρειωδών, ενώ έκτισε και δεξαμενή (χαβούζα) στην οποία διοχέτευσε νερό. Τότε εγκαταστάθηκαν στον χώρο και άλλοι μοναχοί, μεταξύ τούτων και ο νεαρός τότε Παγκράτιος, αργότερα ηγούμενος στο μοναστήρι της Τροοδίτισσας.
Το μοναστήρι λειτούργησε από το 1902 μέχρι το 1910, οπότε διαλύθηκε από τον τότε επίσκοπο Κιτίου Μελέτιο Μεταξάκη, λόγω του ότι βρισκόταν πολύ κοντά στην πόλη της Λεμεσού. Οι μοναχοί μετακινήθηκαν τότε σε άλλα μοναστήρια, μερικοί σε εκείνο του Αγίου Γεωργίου Αλαμάνου, κάποιοι δε στο μοναστήρι της Παναγίας Τροοδίτισσας.
Παρά ταύτα, στον χώρο εγκαταστάθηκαν και πάλι μερικοί μοναχοί, για σύντομη όμως περίοδο, μέχρι και πριν τα μέσα του 20ού αιώνα. Δυστυχώς ο παλαιός ναός του Αγίου Γεωργίου κατεδαφίστηκε αργότερα και στη θέση του κτίστηκε νέος μεγάλος ναός που λειτουργεί ως ενοριακός.