Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το προσφυγικό πρόβλημα είναι μια από τις τραγικές πτυχές της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο τον Ιούλιο/Αύγουστο του 1974. Με την κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου, η Τουρκία εκδίωξε με τη βία των όπλων γύρω στους 160.000 Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι αποτελούσαν το ένα τέταρτο περίπου του συνολικού πληθυσμού του νησιού και το 70% του πληθυσμού που κατοικούσε στις κατεχόμενες περιοχές. Προσφυγοποιήθηκαν επίσης σταδιακά και 20.000 εγκλωβισμένοι που παρέμειναν στις κατεχόμενες περιοχές μετά την εισβολή, αλλά στα επόμενα χρόνια εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν καταφύγιο στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές. Παράλληλα υπήρξε μετακίνηση δεκάδων χιλιάδων και πλέον Τουρκοκυπρίων από τις ελεύθερες στις κατεχόμενες περιοχές

Οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες, κάτοχοι περιουσίας στις κατεχόμενες περιοχές, εξακολουθούν να παρεμποδίζονται να έχουν πρόσβαση και έλεγχο στις περιουσίες τους, να τις χρησιμοποιούν και να τις απολαμβάνουν, ενώ μεγάλο μέρος των περιουσιών από τις οποίες εκδιώχθηκαν οι Eλληνοκύπριοι ιδιοκτήτες τους, έχουν διανεμηθεί παράνομα και χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα από δεκάδες χιλιάδες Τούρκoυς εποίκους και Τουρκοκυπρίους. Επιπλέον βρίσκεται σε εξέλιξη μία χωρίς προηγούμενο έξαρση παράνομης οικοδόμησης πάνω σε γη που ανήκει σε Ελληνοκυπρίους πρόσφυγες.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξετάζοντας το θέμα των Ελληνοκυπρίων προσφύγων, αποφάσισε (10 Μαΐου 2001) ότι η Τουρκία παραβίασε άρθρα της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αφορούν το δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και το δικαίωμά τους να έχουν πρόσβαση στις περιουσίες τους και να κάνουν χρήση αυτής. Παραβίαση του δικαιώματος αυτού καταδικάστηκε από το ΕΔΑΔ και σε αποφάσεις του σε ατομικές προσφυγές Ελληνοκυπρίων προσφύγων.

Βλέπε επίσης λήμμα Τουρκία και Κύπρος, κεφάλαιο για την εισβολή.