Ακραία ή Ακρέα
Επίθετο της θεάς Αφροδίτης, που λατρευόταν στο έσχατο άκρο της χερσονήσου της Καρπασίας (ακρωτήρι Αποστόλου Ανδρέα) όπου διέθετε και ομώνυμο ιερό.
Η λέξη Ακραία, ήταν, στην αρχαιότητα, συνηθισμένη επίκληση αρκετών θεοτήτων που λατρεύονταν σε κάποια άκρα, δηλαδή σε βουνό ή σε λόφο, σε πολλά μέρη του ελληνικού κόσμου. Η Αφροδίτη Ακραία λατρευόταν στο Άργος (Ησύχιος, λ. Ακρία), στην Τροιζήνα (Παυσανίας, 2.32.6), στην Κνίδο της Ρόδου (Παυσανίας, 1.1.3), και στην Κύπρο (Στράβων, 14.682).
Το όνομα της Ακραίας Αφροδίτης στην Κύπρο, εκτός από την αναφορά στον Στράβωνα, απαντάται και σε όρκο πίστης που είχαν δώσει οι Κύπριοι στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο στα 14 μ.Χ. και που βρέθηκε σε επιγραφή στη Νικόκλεια της Πάφου. Ο όρκος της επιγραφής που, μεταξύ άλλων, ονομάζει τον Τιβέριο «ἒκγονον (απόγονο) τῆς Ἀφροδίτης Σεβαστόν θεόν», αρχίζει ως εξής:
[Νή τ]ήν ἡμετέραν Ἀκραίαν Ἀφροδί
την κα[ί]
τή[ν ἡμ]ετέραν Κόρην καί τόν ἡμέτερον
Ὑλά-
τη [ν Ἀπόλλ]ω καί τόν ἡμέτερον Κε[ρ]υ-
νήτην
Ἀπόλλω....
Μια δεύτερη επιγραφή, που βρέθηκε στο Ριζοκάρπασο, αναφέρει ότι κάποιος Εμμίδωρος αφιέρωσε ένα κτήμα στην Ακραία Αφροδίτη, υπό όρους.