Ψαλιονούρα ή ψαλιδονούρα
Anas acuta. Οικογένεια: Anatinae. Μια από τις μεγάλες πάπιες που επισκέπτονται την Κύπρο όταν μεταναστεύουν, οπότε αρκετά μεγάλος αριθμός από μέλη του είδους αυτού παραμένει εδώ, για να διαχειμάσει στις αλυκές και στους υδατοφράκτες.
Ο αρσενικός έχει λεπτό, μακρύ καφέ λαιμό με άσπρες γραμμές στις δυο πλευρές. Η ράχη του είναι γκρίζα με άσπρες στενές ραβδώσεις. Τα δυο κεντρικά φτερά της καφέ ουράς είναι μυτερά και προεξέχουν πολύ των άλλων φτερών της۬ γι’ αυτό πήρε και τη συγκεκριμένη τοπική ονομασία, που παρομοιάζει την ουρά με ψαλίδι. Το στήθος είναι άσπρο και τα πλευρά γκρίζα. Το ράμφος και τα πόδια έχουν χρώμα βαθύ γκρίζο. Το μέγεθός του φθάνει τα 56 εκατοστόμετρα.
Η θηλυκιά έχει χρώμα καφέ και διαφέρει από τις θηλυκές συγγενείς της πάπιες, των ειδών Anas platyrhynchos και Αnas penelope, από το έντονο γκρίζο χρώμα του ράμφους της.
Η ψαλιονούρα είναι πάπια που τρέφεται στην επιφάνεια των νερών (δεν καταδύεται) και συνήθως είναι άφωνη. Γεννά σε όλη την Ευρώπη και Ασία, διαχειμάζει δε στη Νότια Ευρώπη και γενικά στις μεσογειακές χώρες, κι ακόμη νοτιότερα, μέχρι τον Ισημερινό.
Στην Κύπρο τα πουλιά αυτά αρχίζουν να έρχονται κατά τις αρχές Οκτωβρίου και φεύγουν κατά τις αρχές Μαρτίου, μέχρι και τις αρχές Απριλίου. Όταν είναι πολυομβρία, παραμένουν στην Κύπρο για να διαχειμάσουν μεγαλύτεροι αριθμοί (μόνο στην αλυκή της Λεμεσού ο αριθμός τους φθάνει τις 4.000).
Από τους αρχαίους συγγραφείς ελάχιστα μαθαίνουμε για την ψαλιονούρα, γιατί οι περιγραφές δεν είναι συγκεκριμένες και δεν υπάρχουν ειδικές αναφορές στο πουλί αυτό με ξεχωριστή ονομασία. Με τη γενική ονομασία νήττα αναφέρονται όλα τα είδη πάπιας.
Η ψαλιονούρα δεν είναι πουλί προστατευόμενο. Μάλιστα το κρέας της είναι πολύ εύγευστο γιατί δεν καταδύεται και συνεπώς δεν τρέφεται από τη λάσπη του βυθού.