Τούρκος μουχασίλης (κυβερνήτης) της Κύπρου κατά το 1809. Μας είναι γνωστός από καταγραφή στον Κώδικα Β' (σσ. 176-177) της μητρόπολης Πάφου, όπου αναφέρεται ότι ο «ηγεμόνας» αυτός είχε κινήσει αγωγή τον Νοέμβριο του 1809, με προσφυγή στην ανώτερή του αρχή (δηλαδή στην Πύλη) κατά των αρχιερέων της Κύπρου. Ισχυριζόταν πως οι αρχιερείς της Κύπρου, ως ραγιά βεκκιλίδες (δηλαδή ως υπεύθυνοι για την είσπραξη των φόρων από τους Έλληνες της Κύπρου) χρωστούσαν στον ίδιο το ποσόν των 300.000 γροσιών.
Στο κείμενο της καταγραφής αφήνεται να νοηθεί πως οι αρχιερείς είτε είχαν φυλακιστεί είτε αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο φυλάκισης. Έτσι, τουλάχιστον στην επαρχία Πάφου, πωλήθηκαν πολλά εκκλησιαστικά αντικείμενα αλλά και περιουσίες μοναστηριών και εκκλησιών, με εντολή του επισκόπου Πάφου Χρυσάνθου, ώστε να πληρωθεί το χρέος που αντιστοιχούσε στον θρόνο Πάφου (βλέπε σχετικά στο λήμμα Χρύσανθος επίσκοπος).