Χοιροκοιτίας μάχη
Αποφασιστικής σημασίας μάχη η οποία έγινε την Κυριακή, 7 Ιουλίου του 1426 στην περιοχή του χωριού Χοιροκοιτία, μεταξύ Λευκωσίας και Λεμεσού, κατά την οποία οι δυνάμεις του μεσαιωνικού βασιλείου της Κύπρου συνετρίβησαν από τις δυνάμεις των Μαμελούκων της Αιγύπτου που είχαν εισβάλει στο νησί. Οι επιπτώσεις ήταν σοβαρότατες για το μεσαιωνικό βασίλειο της Κύπρου.
Τα προηγηθέντα: Η εισβολή των Μαμελούκων της Αιγύπτου στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1426 ήταν το αποκορύφωμα της επιδείνωσης των σχέσεων του κυπριακού βασιλείου με την Αίγυπτο, γεγονός για το οποίο μεγάλη ευθύνη έφερε ο τότε βασιλιάς της Κύπρου Ιανός. Αφορμή αποτέλεσε η από πολλού συνεχιζόμενη πειρατεία που ανθούσε τότε στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Μαμελούκοι αρκετές φορές διαμαρτυρήθηκαν επειδή οι πειρατές που χτυπούσαν τα καράβια της Αιγύπτου ήταν Κύπριοι αλλά και πολλοί άλλοι τυχοδιώκτες από τη Δύση που χρησιμοποιούσαν την Κύπρο ως καταφύγιο κι ως ορμητήριο. Οι διαμαρτυρίες των Αιγυπτίων δεν έφεραν αποτέλεσμα. Έγιναν μάλιστα και επανειλημμένες συνομιλίες Κύπρου και Αιγύπτου, που απέτυχαν. Ο τότε βασιλιάς της Κύπρου Ιανός (1398-1432) είτε δεν θέλησε είτε δεν μπόρεσε να εμποδίσει τις πειρατικές δραστηριότητες που προέρχονταν από την Κύπρο και που ήταν, εξάλλου, πολύ επικερδείς για πολλούς Κυπρίους (οι οποίοι είτε ασχολούνταν άμεσα με την πειρατεία, είτε εμπορεύονταν τη λεία των πειρατών). Μεταξύ των Κυπρίων που πλούτιζαν από την πειρατεία ήταν και ευγενείς και αξιωματούχοι του βασιλείου (πρβλ. και λήμμα Μαμελούκοι και Κύπρος).
Ο τότε Μαμελούκος σουλτάνος της Αιγύπτου Μελέκ ελ-Ασράφ Μπαρσαβάχ, γνωστότερος με το όνομα Μπαρσμπάι (1421-1438) αποφάσισε να προβεί σε αντίποινα κι έστειλε αρχικά μικρή στρατιωτική δύναμη στην Κύπρο το 1424, που επιτέθηκε κατά της Λεμεσού. Τον επόμενο χρόνο, 1425, έστειλε μεγαλύτερη δύναμη που βάδισε αρχικά κατά της Αμμοχώστου η οποία και ήλθε σε συμφωνία προς τους επιτιθέμενους (η Αμμόχωστος κατεχόταν τότε από τους Γενουάτες και ήταν αποκομμένη από το βασίλειο της Κύπρου). Στη συνέχεια οι εισβολείς (ιππικό και πεζικό καθώς και ναυτική υποστήριξη) έκαψαν και λεηλάτησαν τις νοτιοανατολικές περιοχές της Κύπρου (Λάρνακα, Κίτι, Δρομολαξιά και άλλα χωριά), φθάνοντας μέχρι τη Λεμεσό που την κατέλαβαν και τη λεηλάτησαν πριν αναχωρήσουν.
Μια μεσολαβητική προσπάθεια εκδηλώθηκε στη συνέχεια, με πρωτοβουλία του σεΐχη της Δαμασκού (του οποίου το όνομα μας είναι άγνωστο), που έστειλε στην Κύπρο τον γιο του για διαβουλεύσεις, προκειμένου να συνομολογηθεί ειρήνη μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Η προσπάθεια απέτυχε, αφού ο βασιλιάς Ιανός αρνήθηκε να δεχθεί τις συμβουλές του σεΐχη αλλά και τις προειδοποιήσεις του.
Έτσι το καλοκαίρι του 1426 εκδηλώθηκε η μεγάλη επίθεση των Μαμελούκων κατά της Κύπρου που, κατά κάποιο τρόπο, αποτελούσε κι ανταπόδοση του ισχυρού πλήγματος που είχε δώσει η Κύπρος στην Αίγυπτο περίπου 60 χρόνια πιο πριν (όταν ο βασιλιάς της Κύπρου Πέτρος Α' είχε επιτεθεί κατά της Αλεξάνδρειας την οποία είχε καταλάβει και λεηλατήσει το 1365).