Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος αριστερών φρονημάτων, ο οποίος μαζί με τον συνάδελφό του Αχμέτ Γκουρκάν δολοφονήθηκαν από τουρκοκυπριακά εξτρεμιστικά στοιχεία στις 23 Απριλίου 1962.

Τόσο ο Αϊχάν Χικμέτ όσο και ο Αχμέτ Μουζαφέρ Γκουρκάν ήταν  δικηγόροι που, μετά την ανεξαρτητοποίηση της Κύπρου (1960), ίδρυσαν το Δημοκρατικό Κόμμα Τουρκοκυπριακού Λαού που είχε ως αρχές του την ειλικρινή φιλία και την ουσιαστική συνεργασία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο, προκειμένου όχι μόνο να λειτουργήσει αλλά και να προοδεύσει το νεοϊδρυθέν κυπριακό κράτος. Από τις 15.8.1960 άρχισαν να εκδίδουν στη Λευκωσία την εβδομαδιαία εφημερίδα Τζουμχουριέτ (Cumhuriyet = Δημοκρατία), μέσω της οποίας προωθούσαν τις αρχές του κόμματός τους, στο οποίο κατείχαν από κοινού τη θέση του γενικού γραμματέα. Βέβαια η εφημερίδα αντιπολιτευόταν τον Ραούφ Ντενκτάς και την εξτρεμιστική-φανατική μερίδα των Τουρκοκυπρίων της οποίας ηγείτο. Οι δυο δημοσιογράφοι αντιτάχθηκαν επίσης σθεναρά στη διχοτομική πολιτική του Ντενκτάς.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο (2 Ιανουαρίου 1961) με τίτλο «Η Κύπρος ανήκει στους Κυπρίους», στο οποίο τονιζόταν ότι «Η ανεξαρτησία της Κύπρου σημαίνει η Κύπρος να διοικείται από Κυπρίους και όχι η προσάρτησή της σε ένα άλλο έθνος ή κράτος». Όταν η ΤΜΤ ξεκίνησε τις προβοκάτσιές της για να προκαλέσει ένταση μεταξύ των δύο κοινοτήτων, οι Χικμέτ και Γκιουργκάν αντιστάθηκαν και δήλωναν αποφασισμένοι να προβούν σε αποκαλύψεις. Η δράση της ομάδας της «Τζουμχουριέτ» προκάλεσε την οργή του Ντενκτάς, ο οποίος τους κίνησε αγωγή για εξύβριση τον Αύγουστο του 1961. Το 1962 η ΤΜΤ προχωρεί σε μια σοβαρή προβοκάτσια με την έκρηξη βομβών στο τζαμί Μπαϊρακτάρ στη Λευκωσία. Οι δύο αγωνιστές δημοσιογράφοι ανακοίνωσαν μέσω της εφημερίδας τους ότι θα έδιναν στη δημοσιότητα τα ονόματα των ενόχων. Η δημοσίευση έγινε στις 23 Απριλίου. Όμως δεν πρόλαβαν να δημοσιοποιήσουν οτιδήποτε. Το βράδυ της 23ης προς 24ης Απριλίου, στις 8:30 δολοφονήθηκε στο αυτοκίνητο του στην αυλή του σπιτιού του ο Αχμέτ Γκιουργκάν. Ο Αϊχάν Χικμέτ δολοφονήθηκε λίγο αργότερα, στη 1:45 μετά τα μεσάνυχτα, στο κρεβάτι που κοιμόταν μαζί με τη σύζυγό του… Στο ίδιο δωμάτιο κοιμόταν και ο μικρός γιος τους. Η σύζυγος του Χικμέτ κατέθεσε αργότερα στην Αστυνομία ότι οι δολοφόνοι ήταν δύο μασκοφόροι, ενώ υπήρχε και ένας τρίτος που κρατούσε τσίλιες. Οι ένοχοι δεν βρέθηκαν και δεν δικάστηκαν ποτέ. Όσο κι αν ακούγεται κάπως παράξενο, οι Χικμέτ και Γκιουργκάν, όπως αργότερα και ο Καβάζογλου (ο οποίος ήταν συνεργάτης τους στην «Τζουμχουριέτ») ήταν από τους πρώτους που θυσίασαν τη ζωή τους για την Κυπριακή Δημοκρατία.

Σε ότι αφορά την  τοποθέτηση βομβών στο τέμενος Μπαϊρακτάρη στη Λευκωσία, πολλά χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Ντενκτάς απεκάλυψε ότι αυτή η βομβιστική ενέργεια, όπως κι άλλες παρόμοιες πράξεις που αποσκοπούσαν στο να παρουσιάσουν τους Ελληνοκυπρίους ως επιτιθέμενους κατά των Τουρκοκυπρίων και στο να δημιουργήσουν ένταση και καχυποψία μεταξύ των δυο κοινοτήτων, ήταν  ενέργειες του ιδίου και της τρομοκρατικής του οργάνωσης, της Τ.Μ.Τ.

Οι δύο Τουρκοκύπριοι θεωρούνται δικαίως ως δύο ήρωες που πίστεψαν και προάσπισαν με τη ζωή τους την Κυπριακή Δημοκρατία, σε μια περίοδο που οι ηγεσίες των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων την υπονόμευαν, όπως επίσης και οι Μισιαούλης και Καβάζογλου. 

Η δολοφονία των δυο εξεχόντων Τουρκοκυπρίων προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις που έφεραν τον Ραούφ Ντενκτάς σε πολύ δύσκολη θέση. Οι ανακρίσεις της αστυνομίας δεν οδήγησαν πουθενά, και αργότερα, με την υποστήριξη της ίδιας της Άγκυρας, ο Ντενκτάς κατόρθωσε όχι μόνο να ξεπεράσει την κρίση αλλά και να επιβληθεί των Τουρκοκυπρίων.