Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Εμποροβιομήχανος και δήμαρχος Λεμεσού. Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1875 και πέθανε το 1964. Ανεψιός του επίσης δημάρχου Λεμεσού Δημοσθένη Χατζηπαύλου, ιδιοκτήτης και διευθυντής της οινοβιομηχανίας Χρ. Χατζηπαύλου.

Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε στη Λεμεσό και αργότερα φοίτησε στη Ροβέρτειον Εμπορική Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως.

Εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στη Λεμεσό (1927-1930) και επανειλημμένα δήμαρχος της ίδιας πόλης (1926-1927 και 1930-1943). Διετέλεσε επίσης έφορος ελληνικών εκπαιδευτηρίων Λεμεσού (1923-1926) και πρόεδρός τους (1926-1927 και 1930-1943). Ακόμη υπήρξε μέλος της Θρονικής Επιτροπής, πρόεδρος του σταθμού παιδικής ευημερίας Λεμεσού, δωρητής της παιδικής εξοχής Λεμεσού, επίτιμος πρόεδρος του ΓΣΟ. Τιμήθηκε με τον τίτλο του Αξιωματικού της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Ο.Β.Ε.). Εξέδωσε ένα βιβλίο περί της Βιομηχανίας ἐν Κύπρῳ οἴνων καί οἰνοπνευμάτων (Λεμεσός, 1897).

Στις επανειλημμένες δημαρχιακές εκλογές στη Λεμεσό κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, ο Χριστόδουλος Χατζηπαύλου με τους συνδυασμούς του ήταν ο κύριος αντίπαλος του δικηγόρου Αλέκου Ζήνωνος, που διετέλεσε δήμαρχος Λεμεσού κατά το 1920-1926 και 1927-1930. Οι προεκλογικοί αγώνες και οι συνεχείς διαμάχες των δυο αυτών αντιπάλων, στις οποίες μετείχε ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός της Λεμεσού (διαχωρισμένος σε «χατζηπαυλικούς» και «ζηνωνικούς»), διακρίνονταν από φανατισμό αλλά και από πλήθος ωραία και γλαφυρά στιγμιότυπα που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη ρομαντική αλλά και δύσκολη εποχή στην ιστορία της πόλης. Συγκεκριμένα στις εκλογές του 1926 ο Χατζηπάυλου εκλέχθηκε Δήμαρχος Λεμεσού, ωστόσο, ο ανθυποψήφιος του Αλέκος Ζήνων προσέφυγε στο δικαστήριο καταγγέλλοντας ότι οι εκλογές ήταν διαβλητές. Οι εκλογές ακυρώθηκαν και προκηρύχθηκαν νέες για τις 25 Μαρτίου 1927. Δήμαρχος εκλέχθηκε ο Αλέκος Ζήνων. Ο Χριστόδουλος Χατζηπαύλου συνέχισε ως δημοτικός σύμβουλος. Στις εκλογές του 1930 εκλέχθηκε Δήμαρχος Λεμεσού, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1943. Τον διαδέκτηκε ο Πλουτής Σέρβας.

Ο Χριστόδουλος Χατζηπαύλου εργάστηκε μεταξύ άλλων και για την ανάπτυξη της πολιτιστικής ζωής της Λεμεσού. Μαζί με τον αδελφό του Αντώνη ίδρυσαν το πρώτο θεατρικό οικοδόμημα στη Λεμεσό, το γνωστό «Θέατρο Χατζηπαύλου», που τέλειωσε το 1913.