Χατζηκυριάκου Σάββα Μιχαήλ
Ήρωας του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959. Γεννήθηκε στο χωριό Ακάκι της επαρχίας Λευκωσίας το 1932 και σκοτώθηκε κοντά στο χωριό του το βράδυ της 11 Μαρτίου 1957.
Παιδί πολυμελούς αγροτικής οικογένειας, φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια ρίχτηκε στη βιοπάλη. Βοηθούσε στις γεωργικές ασχολίες στα χωράφια, αλλά έμαθε και την τέχνη του σιδερά. Ως σιδεράς εργαζόταν στο χωριό του και στην γύρω περιοχή. Ήταν στέλεχος των Νέων Συντεχνιών και τοπικός συνδικαλιστής ηγέτης στο χωριό του.
Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ από την αρχή του αγώνα κι αναδείχθηκε ως ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη της στην περιοχή Ακακίου, μάλιστα με πολυσχιδή δραστηριότητα. Μετέφερε και διακινούσε αντάρτες κι άλλα καταζητούμενα πρόσωπα, όπως και αλληλογραφία και οπλισμό σ' ολόκληρο τον τομέα Μόρφου. Αντάρτες απέκρυβε και φιλοξενούσε στο σπίτι του στο Ακάκι, ενώ ήταν και ο σύνδεσμος μεταξύ των ανταρτικών ομάδων της περιοχής. Συνέβαλε επίσης στην κατασκευή κρησφυγέτων και στην απόκρυψη ή και διαφυγή καταζητουμένων μελών της ΕΟΚΑ. Πήρε μέρος σε ενέδρες κατά των Άγγλων στρατιωτών και σε ανατινάξεις.
Είχε επίσης διακριθεί στον τομέα κατασκευής βομβών και ναρκών δικής του επινοήσεως, με βασικά υλικά τα λιπάσματα και τη νιτρική αμμωνία. Μάλιστα αυτές οι αυτοσχέδιες βόμβες και νάρκες που κατασκεύαζε έγιναν γνωστές ως «τύπου Μιχαλάκη», παίρνοντας δηλαδή το όνομά του. Είχε ιδρύσει δυο εργαστήρια κατασκευής τέτοιου πολεμικού υλικού για τις ανάγκες της οργάνωσης, ένα στο χωριό του Ακάκι κι ένα στο γειτονικό χωριό Αυλώνα. Από τα δυο αυτά εργαστήριά του προμηθεύονταν πολεμικό υλικό περίπου 20 ανταρτικές ομάδες. Επινόησε επίσης τρόπους παγιδεύσεων. Με ένα τέτοιο τρόπο παγίδευσε ελληνική σημαία που ήταν ανηρτημένη στο καμπαναριό της εκκλησίας Ακακίου. Όταν οι Άγγλοι στρατιώτες επιχείρησαν να την κατεβάσουν, τον Οκτώβριο του 1956, προκλήθηκε καταστροφική γι’ αυτούς έκρηξη.
Το βράδυ της 11ης Μαρτίου του 1957 είχε σχεδιαστεί να στηθεί ενέδρα κατά Άγγλων στρατιωτών στη γέφυρα Ακακίου. Όμως αυξημένες στρατιωτικές κινήσεις σ' ολόκληρη την περιοχή επέβαλαν τη ματαίωση της προσπάθειας. Ο Μιχαήλ Σάββα Χατζηκυριάκου έσπευσε να ειδοποιήσει έγκαιρα τους συντρόφους του για τη ματαίωση της επιχείρησης. Ενώ διακινείτο στην περιοχή με αυτοκίνητο, έγινε αντιληπτός από Άγγλους στρατιώτες που τον πυροβόλησαν και τον χτύπησαν θανάσιμα.
Η κηδεία του έγινε στο χωριό του, στο οποίο όμως είχε επιβληθεί κατ' οίκον περιορισμός. Την κηδεία επιτράπηκε να παρακολουθήσουν μόνο οι στενότεροι από τους συγγενείς του.