Χατζηιωάννου Ιωάννης
Εκπαιδευτικός και συγγραφέας, πρώτος ξάδελφος του βουλευτή και δημάρχου Λάρνακας Ευάγγελου Χατζηιωάννου. Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1874 και πέθανε το 1945. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής σε γυμνάσια στη Νεάπολη (Αθηνών) και στο Ηράκλειο της Κρήτης από το 1905 μέχρι το 1909, στο ημιγυμνάσιο της Λάρνακας (1909-1912), ως διευθυντής και καθηγητής στο ημιγυμνάσιο της Πάφου (1912-1915) και αργότερα ξανά στην Αθήνα.
Ενώ υπηρετούσε στην Κρήτη, εξέδωσε εκεί μαζί με τον Γ.Χ. Ελευθεριάδη το μηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης και λαογραφίας Ὁ Κρητικός Λαός. Το 1911 εξέδωσε παρόμοιο περιοδικό στη Λάρνακα, με τίτλο Κύπρος (συνολικά κυκλοφόρησαν έξι τεύχη). Εργάστηκε επίσης, στη Λάρνακα, κατά το 1910-1912 ως συντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ἐφημερίς τοῦ Λαοῦ.
Λίγο πριν από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα. Εκεί άρχισε την έκδοση ενός φιλόδοξου έργου με τίτλο Πανελλήνιον Λεύκωμα (συνολικά 14 τεύχη) στο οποίο περιέγραφε τις διάφορες όψεις της ζωής της Ελλάδος από τη σύσταση του νέου Ελληνικού κράτους μέχρι τις μέρες εκείνες. Αργότερα επέστρεψε στην Κύπρο όπου εργάστηκε ως καθηγητής στην Αμμόχωστο, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Δημοσίευσε λαογραφικές κυρίως μελέτες σε διάφορα περιοδικά. Το 1931 εξέδωσε την Ἑρμηνείαν εἰς τούς ψαλμούς, ένα από τα έργα του αγίου Νεοφύτου.