Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Noμικός, αγωνιστής, δημοσιογράφος και δήμαρχος Λάρνακας. Γεννήθηκε το 1874 στη Λάρνακα και πέθανε στην Αθήνα την 1η Δεκεμβρίου 1944. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών απ' όπου αποφοίτησε το 1899. Στην ελληνική πρωτεύουσα, κατά την περίοδο των σπουδών του, εντάχθηκε εθελοντικά στη Φοιτητική Φάλαγγα που πήγε στην Κρήτη όπου αγωνίστηκε κατά την Κρητική επανάσταση του 1897. Επιστρέφοντας στην Κύπρο άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στη Λάρνακα από το 1900 κ.ε. Εξελέγη βουλευτής και υπήρξε μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου κατά τις περιόδους 1906-1911 και 1911-1916. Κατά το 1910-1911 παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Στην περίοδο 1908-1911 υπηρέτησε ως δημοτικός σύμβουλος στη Λάρνακα. Ως εθελοντής, πήγε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913. Μεταξύ άλλων, πήρε μέρος στην αιματηρότατη μάχη του Αγίου Νικολάου όπου διακρίθηκε για ανδρεία κι όπου τραυματίστηκε.

Διετέλεσε διευθυντής και συντάκτης της εβδομαδιαίας πολιτικής εφημερίδας Ἐφημερίς τοῦ Λαοῦ που εκδιδόταν στη Λάρνακα (από το 1906 μέχρι το 1908 μαζί με τον Μιχαήλ Νικολαΐδη και μόνος από το 1908 μέχρι το 1914). Υπήρξε επίσης έφορος και πρόεδρος των ελληνικών εκπαιδευτηρίων της Λάρνακας (1909-1911).

Δήμαρχος

Ο δικηγόρος Ευάγγελος Π. Χατζηιωάννου, στις Δημοτικές Εκλογές της 26ης Μαρτίου 1914, εξελέγη δήμαρχος Λάρνακας ηγούμενος του «Συνδυασμού Προοδευτικών” κέρδισε τον αντίπαλό του γιατρό Φίλιο Ζαννέτο, ο οποίος ηγείτο του «Συνδυασμού Ανεξαρτήτων”. Ο Χατζηιωάννου υπηρέτησε ως Δήμαρχος Λάρνακας έως το 1917, φαίνεται δε ότι υπήρξε αρκετά αυστηρός στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο σατιρικό σχόλιο δημοσιευμένο τον Σεπτέμβριο του 1914 στη σκαλιώτικη εφημερίδα Ηχώ της Κύπρου, του Μελή Π. Νικολαΐδη:

«Φόβος και τρόμος ο Δήμαρχός μας, με τα τρίζοντα υποδήματά του, κάμνει να τρέμωσιν από μακράν οι παραβάτες των Δημαρχιακών κανονισμών· υπό γνωστών δε καλαμπουριστών απεκλήθη κροταλίας».

Ο Χατζηιωάννου ήταν μέλος της Φιλοβενιζελικής Παράταξης των Προοδευτικών στην Κύπρο σε αντίθεση με τον φιλοβασιλικό και αντιβενιζελικό Φίλιο Ζανέτο. Αυτό δείχνει ότι ο Εμφύλιος διχασμός στην Ελλάδα μεταξύ Βενιζέλου και Βασιλιά Κωνσταντίνου με αντικείμενο την είσοδο ή όχι της Ελλάδας στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο μεταφέρθηκε και στην Κύπρο. 

Πρόξενος 

Τον Νοέμβριο του 1917 όταν ο Χατζηιωάννου έχασε στις δημοτικές εκλογές Λάρνακας από τον Ζανέττο, απεδέχθη παράκληση του πρωθυπουργού της Ελλάδος Ελευθερίου Βενιζέλου (μέσω του πρεσβευτή της Ελλάδος στο Κάιρο Αντωνίου Σαχτούρη) όπως αναλάβει το γενικό προξενείο της Ελλάδος στην Αντίς Αμπέμπα (Αβησσυνία). Έτσι, από το 1918 μέχρι το 1920 υπηρέτησε ως γενικός πρόξενος της Ελλάδος στην Αβησσυνία. 

 Η ήττα και ο  διορισμός του από τον Βενιζέλο, έδωσαν την ευκαιρία να δημοσιευθούν ― με το ψευδώνυμο “Κουρόκι”― στην εφημερίδα Νέον Έθνος του Κλεόβουλου Ν. Μεσολογγίτη τα πιο κάτω δύο σατιρικά τεράστιχα :

ΣΤΟΝ ΠΡΩΗΝ

Τώρα π’ αλύπητα σε μαύρισαν

―Τι αχάριστο το γένος των ανθρώπων!―

σε στέλλει ο Μεσσίας πρεσβευτή

στην γην των Αιθιόπων.

Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΙΣ

Του Μεσσίου η εκκαθάρισις

επήρε κι εδώ φόρα

και στέλλει τον πρώην Δήμαρχον

στου Μενελίκ τη χώρα.

Στην Αθήνα

Όταν συμπληρώθηκε η θητεία του, το 1920, επέστρεψε στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Ελλάδα, αμισθί, ως μέλος της Κοινής Επιτροπής των Αλυτρώτων Ελλήνων και, μετά την μικρασιατική καταστροφή, ως μέλος της Επιτροπής Προσφύγων. Συνεργάστηκε επίσης στενά με την ημερήσια εφημερίδα Παμπροσφυγική. Επέστρεψε στη Λάρνακα το 1925. Μέλος της συντακτικής επιτροπής της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ἰσότης της Λάρνακας, από το 1926 μέχρι το 1931. Επέστρεψε ξανά στην Αθήνα, όπου, μεταξύ άλλων, υπήρξε σύμβουλος της εκεί Κυπριακής Αδελφότητος. Έζησε στην Ελλάδα τα δεινά της γερμανοϊταλικής κατοχής, που όμως τον κατέβαλαν. Πέθανε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της κατοχής.

» Βλέπε λήμμα: Κυπριακή Εστία

Είχε τιμηθεί από το Ελληνικό κράτος με τον Χρυσούν Σταυρό του τάγματος του Φοίνικος.

Πηγή:

• Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια