Γλύπτης και χαράκτης. Γεννήθηκε το 1938 στην πόλη της Πάφου. Έζησε στη Νότιο Αφρική όπου, μεταξύ του 1955 και του 1957, σπούδασε γραφικές τέχνες και γλυπτική στο Durban Technical College. Στη συνέχεια φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Natal - Pietermaritzburg (Νότιος Αφρική), μεταξύ του 1959 και του 1963, απ' όπου πήρε τη διάκριση του B.A.F.A. (Bachelor of Arts in Fine Arts) στη γλυπτική και στην ιστορία της τέχνης. Εργάστηκε ύστερα για σύντομο διάστημα ως λέκτωρ στο τμήμα γλυπτικής του ιδίου Πανεπιστημίου, στο οποίο ο ίδιος πήρε αργότερα (1970) και μεταπτυχιακά μαθήματα.
Το 1964 εργάστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, στην Πελοπόννησο. Κατά την περίοδο 1971-1972 υπηρέτησε ως διευθυντής του τμήματος γλυπτικής στο τεχνικό κολέγιο Durban στη Νότιο Αφρική. Στην Κύπρο επέστρεψε στα τέλη του 1972 κι εγκαταστάθηκε στην Αμμόχωστο όπου δημιούργησε εργαστήριο και ταυτόχρονα σχολή γλυπτικής.
Το καλοκαίρι του 1974, με την τουρκική στρατιωτική εισβολή, προσφυγοποιήθηκε μετά την κατάληψη της Αμμοχώστου κι επέστρεψε στη Νότιο Αφρική. Εκεί δίδαξε γλυπτική σε εργαστήρι στο Τζιοχάννεσμπουργκ, μέχρι το 1980. Το 1980 επανήλθε στην Κύπρο κι εγκαταστάθηκε στην Πάφο.
Η γλυπτική του, ιδίως τα έργα του σε ξύλο, έχει βαθιούς επηρεασμούς από την παραδοσιακή τέχνη της Αφρικής. Το ίδιο και μεγάλο μέρος της δουλειάς του σε χαρακτική σε ξύλο, όπου συνδυάζει και τη χρησιμοποίηση χρωμάτων.
Την πρώτη ατομική έκθεση έργων του οργάνωσε το 1970 στη Νότιο Αφρική, όπου επανεξέθεσε το 1972 και το 1979. Εξέθεσε επίσης στην Κύπρο (Λεμεσός, 1980, Λευκωσία, 1981 και 1985) και στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας το 1988. Σε ομαδικές εκθέσεις συμμετείχε από το 1963. Μεταξύ άλλων πήρε μέρος στη μπιενάλε του Σάο Πάολο (Βραζιλία) το 1973, σε ομαδική έκθεση Κυπρίων στο Αμβούργο το 1974, στη μπιενάλε μικρής γλυπτικής στη Βουδαπέστη το 1974, επίσης τον ίδιο χρόνο στη 10η μπιενάλε Αλεξανδρείας, στην έκθεση Κυπρίων καλλιτεχνών στην Αθήνα το 1982, ξανά στη μπιενάλε μικρής γλυπτικής στη Βουδαπέστη το 1983, στη μπιενάλε Καΐρου το 1986 (όπου κέρδισε χρυσό μετάλλιο) κ.α.
Ο Άντης Χατζηαδάμος ασχολήθηκε και με την πεζογραφία. Το 1982 εξέδωσε το ενδιαφέρον βιβλίο διηγημάτων με τίτλο Σκνιπόγιακ που τιμήθηκε με κρατικό βραβείο διηγήματος.
Πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1990. Μετά τον πρόωρο θάνατό του, εξεδόθη, το 1991, το δεύτερο και τελευταίο πεζογραφικό του έργο, με τίτλο Ζανζουέρα.