Ηγετικός παράγων της κυπριακής παροικίας του Λονδίνου. Γεννήθηκε το 1917 στη Λευκωσία και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας συνελήφθη και φυλακίστηκε, για την αντιστασιακή του δραστηριότητα. Μετά την απελευθέρωση γύρισε στην Κύπρο, το 1945, αλλά λίγο αργότερα έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία (παιδιατρική).
Τελικά, μετά το τέλος των σπουδών του, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελμα κι εργάστηκε στο Μπέθναλ Γκρήην Χόσπιταλ. Το 1960ανέλαβε ως πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπρίων Λονδίνου. Είχε κάνει έντονους αγώνες για την προώθηση κι επίλυση πολλών προβλημάτων της κυπριακής παροικίας του Λονδίνου, και γενικότερα της Αγγλίας. Ιδίως μετά την κυπριακή τραγωδία του 1974, η δραστηριότητά του για συμπαράσταση των αποδήμων Κυπρίων της Αγγλίας και γενικότερα των απανταχού της γης αποδήμων Κυπρίων υπήρξε έντονη και συνεχής τόσο για συμπαράσταση προς τον κυπριακό Ελληνισμό όσο και για προώθηση λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα.
Στο Λονδίνο ίδρυσε την πρώτη Συντονιστική Επιτροπή Κυπρίων Αγγλίας από το 1963. Επίσης, από το 1963, μέλος του Anglo-Cypriot Friendship Council. Μέλος επίσης της αγγλικής οργάνωσης Friends of Cyprus, που ιδρύθηκε το 1974. Στο Παγκόσμιο Κίνημα Κυπρίων Αποδήμων αναμείχθηκε ενεργά από το 1976 οπότε πρωτοϊδρύθηκε. Τιμήθηκε από το Οικουμενικό πατριαρχείο με το οφφίκιο του Άρχοντος Μυρεψού.
Όταν κατά το Παγκόσμιο Συνέδριο Κυπρίων Αποδήμων, που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο το 1991, ιδρύθηκε πάνω σε νέες βάσεις η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αποδήμων Κυπρίων, ο Όμηρος Χαπίπης εξελέγη πρόεδρός της, και παρέμεινε μέχρι και τον θάνατό του (Ψηφιακός Ηρόδοτος-Αρχείο ΡΙΚ).
Πέθανε στο Λονδίνο στις 13 Δεκεμβρίου, 1994.