Φιλάρετος Κουρίτης
Κύπριος ιεροδιάκονος. Γεννήθηκε γύρω στα 1870 και ήταν ανάστημα του αρχιμανδρίτη της Αρχιεπισκοπής Φιλοθέου Χριστοφίδη (+1918). Ιεροδιάκονος χειροτονήθηκε το 1898 από τον Κύπριο αρχιεπίσκοπο Κυριακουπόλεως -και στη συνέχεια Ιορδάνου- του πατριαρχείου Ιεροσολύμων Μελέτιο Κρονίδη (1849-1919), όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε την Κύπρο. Ακολούθως αναχώρησαν μαζί για τα Ιεροσόλυμα, όπου ο Φιλάρετος φοίτησε ως υπότροφος της Αρχιεπισκοπής Κύπρου στη Θεολογική Σχολή Ιεροσολύμων.
Μετά την αποφοίτησή του το 1906, ο Φιλάρετος επέστρεψε στην Κύπρο όπου την επόμενη χρονιά εξέδωσε στη Λευκωσία από το τυπογραφείο της Φωνῆς τῆς Κύπρου τη διδακτορική του διατριβή: Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐν Κύπρω ἐπί Φραγκοκρατίας. Το έργο αυτό επανεκδόθηκε το 1982 από τις Εκδόσεις Νότη Καραβιά, γεγονός που συνέτεινε ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστό.
Το 1908 ο Φιλάρετος γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1912. Έκτοτε δεν είναι γνωστά άλλα στοιχεία για τη ζωή του.