Κυπριακής καταγωγής λόγιος, δάσκαλος της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1830 και πέθανε το 1897. Ήταν εγγονός του σχολάρχη και αρχιγραμματέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Φωτίου του Κυπρίου, γιος του Αλεξάνδρου Φωτιάδη άρχοντος μεγάλου ποστελνίκου και αδελφός του Ιωάννη Φωτιάδη που είχε διατελέσει πρέσβης της Υψηλής Πύλης στην Αθήνα και γενικός διοικητής Κρήτης.
Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης μορφώθηκε πιθανότατα στην Κωνσταντινούπολη και είχε ειδικευθεί στις ανατολικές γλώσσες. Υπηρέτησε ως σύμβουλος της γενικής διοίκησης Κρήτης, κι αργότερα ως δάσκαλος ανατολικών γλωσσών. Στη Σχολή των Εισοδίων της Παναγίας του Σταυροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη είναι γνωστό ότι είχε υπηρετήσει ως δάσκαλος της τουρκικής γλώσσας.
Το 1851, ενώ υπηρετούσε στην Κρήτη ως σύμβουλος, ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης διορίστηκε δάσκαλος της τουρκικής γλώσσας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Στην ίδια Σχολή δίδαξε και τη γαλλική γλώσσα, για ένα δε διάστημα (1866-1867) και ιστορία της οθωμανικής φιλολογίας. Στη Σχολή υπηρέτησε μέχρι το 1867, οπότε παραιτήθηκε. Τον χρόνο αυτό ο οικουμενικός πατριάρχης Γρηγόριος Στ' του απένειμε το οφφίκιον του υπομνηματογράφου του Αγιωτάτου Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου.
Μετά την παραίτησή του από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, ανέλαβε τη διεύθυνση του Αυτοκρατορικού Λυκείου της Κωνσταντινουπόλεως, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1874. Τον χρόνο αυτό η Υψηλή Πύλη του ανέθεσε την ηγεμονία του νησιού της Σάμου.
Ως ηγεμόνας της Σάμου, με τον τίτλο του μπέη, ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης έκαμε αξιόλογα, για την εποχή εκείνη, έργα όπως η ίδρυση νοσοκομείου, ιερατικής σχολής, παρθεναγωγείου, οικοτροφείων, η κατασκευή της προκυμαίας στην πρωτεύουσα του νησιού, η έναρξη των έργων για κατασκευή λιμανιού στο Καρλόβασι, ακόμη η εισαγωγή της διδασκαλίας της γαλλικής και τουρκικής στο γυμνάσιο Σάμου, η ίδρυση ηγεμονικού μεγάρου κλπ.
Από τη θέση του ηγεμόνα της Σάμου ο Φωτιάδης παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 1879, λόγω ευθιξίας του ύστερα από άδικη κατ' αυτού κατηγορία της σαμιακής επιτροπής. Επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη, αναμείχθηκε ξανά ενεργά στα πολιτικοκοινωνικά και εκκλησιαστικά πράγματα, μέχρι τον θάνατό του στις 14/15 Οκτωβρίου του 1897.
Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης εξέδωσε, μαζί με τον Α.Θ.Φαρδύ, Λεξικόν Ἑλληνοτουρκικόν (α' τόμος: 1860, β' τόμος: 1864). Το 1861 εξέδωσε, μαζί με τους Ι. Φιλαλήθη και Β. Καλλίφρονο, εβδομαδιαία εφημερίδα με τον τίτλο Ὁ Ἀνατολικός Ἀστήρ. Η έκδοσή της συνεχίστηκε μέχρι το 1891.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια