Φίλων Ιουδαίος
Ελληνοεβραίος φιλόσοφος από την Αλεξάνδρεια. Ο Φίλων έζησε στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. και κατά το πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ. Έγραψε πολλά έργα, κυρίως σχόλια στην Παλαιά Διαθήκη, την οποία ερμήνευε αλληγορικά. Μέρος των έργων του έχει διασωθεί. Το 40 μ.Χ. επισκέφθηκε τη Ρώμη ως μέλος της πρεσβείας των Ιουδαίων της Αλεξάνδρειας προς τον αυτοκράτορα Καλιγούλα. Προϊόν της επίσκεψής του αυτής στη Ρώμη είναι το έργο του Τῆς αὐτοῦ πρεσβείας προς Γάϊον. Σ' αυτό και στο Περί τοῦ πάντα σπουδαίον ἐλεύθερον εἶναι υπάρχουν πληροφορίες για αρχαίους Κυπρίους ή για πρόσωπα που είχαν σχέση με Κυπρίους. Σύμφωνα με όσα γράφει ο Φίλων, ο φιλόσοφος Ανάξαρχος είχε καταστεί εχθρός του Κυπρίου βασιλιά της Σαλαμίνος Νικοκρέοντος*. Όταν κάποτε έπεσε στα χέρια του, ο Νικοκρέων τον βασάνισε αλλά δεν κατάφερε να δαμάσει τη θέληση του φιλοσόφου.
Σχετική μ' αυτό είναι και η άποψη του Ζήνωνος* του Κιτιέως που αναφέρει ο Φίλων: ότι θα μπορούσε κάποιος ευκολότερα να βυθίσει ένα ασκί γεμάτο αέρα στο νερό παρά να εξαναγκάσει οποιονδήποτε σοφό, με τη βία, να κάμει κάτι που δεν θέλει. Από τον Ζήνωνα ο Φίλων διασώζει τη γνωστή και από άλλους συγγραφείς ρήση: «ἀκολούθως τῇ φύσει ζῆν» (να ζει κανείς σύμφωνα με τη φύση) και άλλες φιλοσοφικές απόψεις του Κυπρίου φιλοσόφου.
Ο Φίλων δίνει ακόμη την πληροφορία ότι στα χρόνια του η Κύπρος ήταν γεμάτη από ιουδαϊκές κοινότητες.