Είναι γνωστός μόνο από μια εικόνα του που σήμερα βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας στο Παλαιχώρι. Το κύριο θέμα της εικόνας είναι η Άκρα Ταπείνωση, δηλαδή ο Χριστός όρθιος, νεκρός, με το κεφάλι γερμένο στον δεξιό ώμο, με τα χέρια σταυρωμένα στο ύψος της μέσης, μπροστά στον Σταυρό, του οποίου μόνο ο οριζόντιος βραχίονας διακρίνεται, και σε κενή σαρκοφάγο. Πίσω από τη σαρκοφάγο εικονίζονται βράχοι. Η εικόνα περιβάλλεται με ξύλινο κορδόνι που έχει μορφή σχοινιού. Αριστερά και δεξιά του Χριστού σχηματίζονται δυο πλατιά πλαίσια που χωρίζονται σε πέντε ορθογώνια το καθένα, στα οποία είναι ζωγραφισμένοι άγιοι. Στο αριστερό (ως προς τον θεατή) πλαίσιο εικονίζονται, από πάνω προς τα κάτω, ο απόστολος Πέτρος, ο ευαγγελιστής Ματθαίος, ο απόστολος Βαρνάβας, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και η αγία Αικατερίνη. Στο δεξιό πλαίσιο εικονίζονται ο απόστολος Παύλος, ο ευαγγελιστής Μάρκος, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο άγιος Βασίλειος και η αγία Βαρβάρα.
Ο Φίλιππος ήταν πολύ καλός ζωγράφος, όπως φαίνεται από την απόδοση των μορφών. Τα γυμνά τα πλάθει με καστανόφαιο προπλασμό και με κιτρινόλευκες φωτισμένες επιφάνειες, ξανοιγμένες με άσπρο χρώμα. Σ' αυτές μπαίνουν τα φώτα με τη μορφή δέσμης από λευκές ή κιτρινόλευκες γραμμές. Το σώμα το αποδίδει μάλλον πλαστικά, παρά τη σχηματοποίηση που παρατηρείται στην απόδοση των πλευρών. Σχετικά μαλακές είναι οι πτυχώσεις του περιζώματος του Χριστού, ενώ η πτυχολογία στα ενδύματα των αποστόλων και των αγίων, στα πλαίσια, είναι μάλλον σκληρή. Ο ζωγράφος χρησιμοποίησε Παλαιολόγεια πρότυπα.
Στην κάτω αριστερή γωνιά, στη μπροστινή πλευρά των σαρκοφάγων υπάρχει η υπογραφή του ζωγράφου. Χρονολογία δεν υπάρχει. Όμως η τεχνική της εικόνας βοηθά στη χρονολόγησή της μεταξύ 1520-1560.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια