Πρόκειται για ζυμαρικό που «έκοβαν» οι οικοκυρές στα σπίτια τους και μαγείρευαν είτε ως πιλάφι, είτε ως σούπα τον χειμώνα.
Τον φιδέ τον «έκοβαν» (όπως έλεγαν τη διαδικασία κατασκευής του) ως εξής: Αφού το αλεύρι πλαθόταν σε ζύμη, προσετίθετο λίγο λάδι. Τεμάχια ζύμης κόβονταν σε πολλά λεπτά και μακρόστενα κομματάκια με τρίψιμο της ζύμης με τα δυο δάκτυλα του χεριού και τέντωμά της ταυτόχρονα. Τα κομματάκια αυτά απλώνονταν στον ήλιο για ξήρανση. Πολλές φορές τοποθετούνταν, για λίγα μόνο λεπτά, στον φούρνο. Τα αποξηραμμένα τεμάχια (σαν πολύ λεπτά μακαρόνια) αποθηκεύονταν για μαγείρεμά τους αργότερα.
Μαγειρεύονταν συνήθως ως πιλάφι, ενώ τον χειμώνα γίνονταν και σούπα με προσθήκη ρυζιού.