Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Διαγωνισμός τς’αττίσματος μεταξύ Π. Πιερέττη και Σ. Πίττα. Από το βιβλίο του δρος Κ.Γ.Γιαγκουλλή Κύπριοι Λαϊκοί Ποιητές (έκδ. Χρ. Ανδρέου, τόμος Β', 1983, σσ. 12-13). Ο Πιερής Πιερέττης είχε διαγωνιστεί με τον γεροντότερό του Σταύρο Πίττα.

 

Πιερέττης

 

Άμαν 'ννα τραουούμεντε, κάμνεις το παλλικάριν,

μα ‘ν ‘πού 'σαι σαν τον τζ’ύρην μου τζ'ι εγιώ διώ σου χάρην.

 

Πίττας

 

Εν σου καλοπεέντησα τάχα πως είμαι γέρος,

που ννά πεθάνω τζ'ι ύστερα ενν' αναλάβεις μέρος.

 

Πιερέττης

 

Εσού άμαν 'ννα τραουάς, σαν που 'ν' με τες ενέσεις,

πε μου μέρος γιατ' εν πιάννεις σήμμερον στες εκθέσεις;

 

Πίττας

 

Τωρά δκυο λόγια 'ννα σου πω, Πιερή, τζ'αι τίποτ' άλλο,

έτο ‘τσι σαν εγέρασα, πολλούς νέους προσβάλλω.

 

Πιερέττης

 

Πογιάτισ' τα τζ'αι τα μαλλιά να δείγνεις στην νεότην

αμμά 'ν τζ'ι είσαι στην τραουθκιάν μες στην γραμμήν την πρώτην.

 

Πίττας

 

Τούτα τα λόγια που λαλείς τίποτες εν αξίζουν,

εν κάμνεις παρατήρησην τα μαύρα πως τ' ασπρίζουν.

 

Πιερέττης

 

Μαύρα ή άσπρα, θκειέ Σταύρο, υπόψην εν τα βάλλω,

τούτον εν' γούστον καθενού τζ'ι η τραουθκιά έν' άλλον.

 

Πίττας

 

Άσφαλτον σπάζει τζ'αι βλαστά χόρτον, άμα 'χει σπόρον,

έτσι 'βρα ‘γιώ την τραουθκιάν, που τον γονιόν μου δώρον,

τζ'ι εννά πεθάνω τζ'αι να πά' πάνω στο φτιν μου φκιόρον.

 

Πιερέττης

 

Ο τζ'ύρης σου ήταν καλός, έδωσέν σου χωράφκια,

έκαμεν κάμποσα παιδκιά,

μα 'ν έχει έναν στην τραουδκιάν

κοντά 'ς τζ'είντα τταράφκια.

 

Πίττας

 

Τωρά έτσι αδίκως τραουάς τζ'αι σσ’ίζεις τον λαιμόν σου,

ήτουν τζ'ι ο τζ'ύρης μου καλός τζ'ι εγιώ καλλύττερός σου.

 

Πιερέττης

 

Εσούνη έν τζ'αι νώθεις τες, στην τζ'εφαλήν σου δκιούν σου,

έφτασα τζ'αι τον τζ'ύρην σου στον γάμον του παιδκιού σου?

τζ'είντον τζ'αιρόν την τραουδκιάν κόμα να την ι-ξέρω

τζ'ι είπουν σου τραουούμεντε τζ' είπες μου έτον γέρον.

 

Πίττας

 

Εγιώ 'μαι ο Πίττας πού 'βγηκεν τζ'αι πέρα τ' άκουσμάν μου

έτσ' εποχή εννά μεν έρτει

που 'ννα δεχτεί να προσβαλτεί

πλάσμαν που την γεννιάν μου.

 

Πιερέττης

 

Γεννιά σου σαν πού 'μαι τζ'αι 'γιώ, αλλά τον γέρον πού ‘ν’ τον,

οξά με σας εγιώ πίννω τζ'αι να πιορώννω κούντον.

 

Πίττας

 

Πρόσεξε τζ'ι εν νέν' εύκολον εγιώ να δειλιάσω,

ξέρεις τον μύθον που λαλεί σπείρε με να σου μοιάσω.

 

Πιερέττης

 

Νικόλα, άκουσες τζ'ι εσού ποια είναι η χαρά του,

άκουσέν μου πως τραουώ τζ'ι έβκαλέν με σποράν του!