Επίσκοπος Πάφου κατά τις αρχές του 17ου αιώνα (περίοδος Τουρκοκρατίας). Δεν γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτόν, ούτε για πόσο ακριβώς διάστημα υπήρξε κάτοχος του αξιώματος του επισκόπου Πάφου. Πάντως κατείχε τον θρόνο κατά το 1618. Μας είναι γνωστός από αναφορά του ονόματός του σε πατριαρχικό έγγραφο του χρόνου αυτού, σχετικό με την καθαίρεση κάποιου ιερομόναχου Κυρίλλου. Ο τελευταίος αυτός είχε κατηγορηθεί ότι κακοποίησε τον τότε επίσκοπο Σολίας Μακάριο κι είχε προσπαθήσει να του αρπάξει την επισκοπική έδρα. Η Εκκλησία της Κύπρου τον καθαίρεσε κι ο οικουμενικός πατριάρχης Τιμόθεος Β' επικύρωσε την απόφαση αυτή τον Ιούλιο του 1618. Η πατριαρχική επιστολή εστάλη σ' όλους τους εκκλησιαστικούς ηγέτες της Κύπρου τότε, περιλαμβανομένου του Πάφου Τιμοθέου.