Βασιλιάς της αρχαίας Πάφου. Ο Τίμαρχος ήταν ο προτελευταίος βασιλιάς της Πάφου και πατέρας του τελευταίου βασιλιά Νικοκλή*. Το όνομά του μαρτυρείται από πολλές συλλαβικές ή δίγραφες επιγραφές (συλλαβικές και αλφαβητικές μαζί) πάνω σε νομίσματα ή βάσεις αγαλμάτων, που βρέθηκαν στην Παλαίπαφο, τη Νέα Πάφο και την Αγία Μονή της επαρχίας Πάφου. Στις περισσότερες από τις επιγραφές αυτές αναφέρεται ως πατέρας του Νικοκλή, ενώ σε μια άλλη έχει τον τίτλο του ιερέα της Αφροδίτης («ἱερεύς τῆς ἀνάσσης»).
Αναφορά στον Τίμαρχο κάνουν και οι φιλολογικές πηγές. Ο Πολυδεύκης γράφει ότι για τον Τίμαρχο έγραψε τις Παραινέσεις ο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης*. Ο ίδιος, όπως και ο Τζέτζης, παραδίδουν πληροφορία του Αριστοτέλη ότι ο Τίμαρχος είχε δυο σειρές δοντιών. Το ιδιαίτερο αυτό χαρακτηριστικό του Τιμάρχου αναφέρει και ο Πλίνιος στο έργο του Φυσική Ιστορία, όπου ονομάζει, λανθασμένα, τον Τίμαρχο γιο του Νικοκλή αντί πατέρα του. Τέλος ο Τίμαρχος που αναφέρεται σε επίγραμμα της Παλατινής Ανθολογίας ότι πνίγηκε σε ναυάγιο κοντά στα νησιά Κλείδες της Κύπρου, είναι πιθανόν ο προτελευταίος αυτός βασιλιάς της Πάφου.
Με βάση τη σχέση του με τον Ισοκράτη και την αναφορά του Αριστοτέλη σ' αυτόν, ο Τίμαρχος πρέπει να βασίλευσε στην Πάφο μεταξύ 350-325 π.Χ.