Τελλάλης
Από την τουρκική λέξη tellâl. Ο διαλαλητής, ή ο κήρυκας, ο δημοπράτης. Σε παλαιότερες εποχές, ακόμη και μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, ο τελλάλης (ή και ντελλάλης) ήταν συνηθέστατο φαινόμενο στις πόλεις και στα χωριά. Ο διαλαλητής αναφέρεται και στα κυπριακά μεσαιωνικά χρονικά, ενώ κήρυκας υφίστατο κατά την Αρχαιότητα.
Στην Κύπρο ο διαλαλητής ή τελλάλης διαδραμάτιζε τον ίδιο ρόλο όπως κι αλλού. Ήταν άνθρωπος προικισμένος με δυνατή φωνή, που εχρησιμοποιείτο από τις αρχές για να γνωστοποιεί στο κοινό, γενικότερα στον λαό, τις διάφορες αποφάσεις και τα διατάγματα. Αποτελούσε, δηλαδή, το μέσον πληροφόρησης του κοινού στους πιο πάνω τομείς, σε εποχές κατά τις οποίες δεν υπήρχαν μέσα μαζικής επικοινωνίας και ο λαός δεν γνώριζε ούτε ανάγνωση. Έτσι, ο τελλάλης στελνόταν από τις αρχές να τριγυρίζει στους δρόμους και να διαλαλεί φωναχτά (να τελλαλίζει) αποφάσεις και διατάγματα.
Ο τελλάλης εχρησιμοποιείτο και από ιδιώτες για να διαλαλεί διάφορα πράγματα (λ.χ. όταν κάποιος ήθελε να πωλήσει κάτι, ή όταν επρόκειτο να γίνει μια δημοπρασία). Στις περιπτώσεις αυτές ο τελλάλης τριγύριζε πάλι στους δρόμους της πόλης ή του χωριού, φωνάζοντας κάθε τόσο τη σχετική ανακοίνωση ώστε να πληροφορηθούν οι πάντες, που τον άκουγαν, για το γεγονός, όπως και για τη μέρα, την ώρα και το σημείο στο οποίο θα επραγματοποιείτο. Ακόμη, ο τελλάλης εκτελούσε και διάφορες δημοπρασίες (απ' όπου και φράσεις όπως: εβκάλαν το σπίτιν του στον τελλάλην, όπου η λέξη τελλάλης σήμαινε και την αναγκαστική πώληση ή την δημοπρασία).
Ο τελλάλης/διαλαλητής είναι η μεσαιωνική και νεότερη μορφή του αρχαίου κήρυκα. Ο κήρυκας όμως είχε, κατά την Αρχαιότητα, περισσότερο διευρυμένους ρόλους και καθήκοντα, κι εθεωρείτο πρόσωπο ιερό. Όμως τόσο ο κήρυκας όσο κι ο νεότερος τελλάλης ασκούσαν το επάγγελμά τους έναντι πληρωμής.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια