Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Σημαντική προσωπικότητα που έδρασε στην Κύπρο κατά τα τέλη της περιόδου της Φραγκοκρατίας, επί ημερών του βασιλιά Ιακώβου Β' του Νόθου (1460-1473), του οποίου ήταν ένας από τους κύριους υποστηρικτές.

Ο Ιωάννης Ταφούρ ήταν Ισπανός καπετάνιος ενός καραβιού που έτυχε να βρίσκεται στο λιμάνι των Αλυκών (Λάρνακας) κατά το 1456, όταν ο (νεαρός τότε) Ιάκωβος προσπαθούσε να αποδράσει από την Κύπρο επειδή κινδύνευε η ζωή του όταν δολοφόνησε τον Θωμά, αξιωματούχο του βασιλείου. Ο Ταφούρ διέθεσε το καράβι του στον Ιάκωβο και στη συνοδεία του, και τους πήγε στη Ρόδο. Τον επόμενο χρόνο ο Ταφούρ μετέφερε τον Ιάκωβο και τη συνοδεία του πίσω στην Κύπρο, κι ο ίδιος ετέθη στην υπηρεσία του φιλόδοξου και μελλοντικού βασιλιά του νησιού. Εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του Ιακώβου, ο Ταφούρ εκτέλεσε τον βισκούντη της Λευκωσίας Ιάκωβο Γούρρι που θεωρήθηκε εχθρός.

Όταν ο Ιάκωβος κατόρθωσε ν' ανέλθει στον θρόνο της Κύπρου κράτησε κοντά του τον έμπιστό του Ιωάννη Ταφούρ, που τον τίμησε μάλιστα απονέμοντάς του τον τίτλο του κόμητα της Τρίπολης. Του εκχώρησε επίσης φέουδα, περιλαμβανομένου του χωριού Τεμπριά. Μετά δε την ανακατάληψη της Αμμοχώστου από τους Γενουάτες, ο Ιάκωβος διόρισε τον Ταφούρ ως διοικητή της σημαντικής αυτής πόλης. Τόσο πολύ μάλιστα εμπιστευόταν τον Ταφούρ ο Ιάκωβος, ώστε στη διαθήκη που συνέταξε λίγο πριν από τον θάνατό του, το 1473, τον όριζε ως πρώτο κυβερνήτη του βασιλείου και προστάτη της συζύγου του Αικατερίνης Κορνάρο και του παιδιού του που αναμενόταν να γεννηθεί.

Ο Ιωάννης Ταφούρ διατήρησε τα αξιώματά του και μετά τον θάνατο του Ιακώβου, οπότε αναμείχθηκε στα συγκλονιστικά και ραγδαία γεγονότα που ακολούθησαν. Ετάχθη δε με το μέρος των αντιπάλων των Βενετών, αλλά λίγο αργότερα (μέσα στο 1474), όταν οι Βενετοί τελικά υπερίσχυσαν, ο Ιωάννης Ταφούρ συνελήφθη κι εστάλη στη Βενετία, όπου και τελικά χάθηκαν τα ίχνη του. Δυο χρόνια αργότερα (το 1476), οι Βενετοί απομάκρυναν από την Κύπρο και μετέφεραν στη Βενετία και την οικογένεια του Ταφούρ.