Βασιλιάς των Χετταίων κατά τις πρώτες δεκαετίες του 12ου π.Χ. αιώνα, που αναφέρεται ότι είχε διεξαγάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Κύπρου. Συγκεκριμένα, σε κείμενα των ιδίων των Χετταίων αναφέρεται ότι σε κάποια περίπτωση – που χρονολογικά υπολογίζεται γύρω στα 1190 π.Χ. – ο βασιλιάς των Χετταίων Σουππιλουλιούμας Β’ είχε κατανικήσει σε ναυμαχία τον στόλο των Αλασιωτών (δηλαδή των Κυπρίων). Προστίθεται επίσης ότι στη συνέχεια, ο Σουππιλουλιούμας Β’ έπλευσε στην Κύπρο, αποβίβασε δυνάμεις του στο νησί, νίκησε μεγάλο αριθμό Κυπρίων που του είχαν αντισταθεί και υποχρέωσε τους Κυπρίους να του πληρώνουν φόρο υποτελείας.
Διάφοροι μελετητές θεωρούν ότι οι Χετταίοι είχαν, μάλιστα, κυριαρχήσει για κάποιο διάστημα τουλάχιστον σε κάποιο τμήμα της Κύπρου, ίσως το βόρειο που βρισκόταν και πλησιέστερα προς τη χώρα τους (στη Μικρά Ασία). Ωστόσο οι κομπαστικές αναφορές για κατακτήσεις άλλων χωρών και κατανικήσεις εχθρών, για υποταγή πληθυσμών και καταβολή υποτελικού φόρου, είναι συχνές σε περιαυτολογικά κείμενα των ανατολίτικων λαών που εξυμνούν τη δόξα, τη δύναμη και το μεγαλείο των ηγεμόνων τους. Και κατά κανόνα πρόκειται για κείμενα υπερβολικά κολακευτικά για τους βασιλιάδες, και σήμερα αντιμετωπίζονται πάντοτε με μεγάλη επιφύλαξη διότι συνήθως είναι διογκωμένα και δεν ανταποκρίνονται πάντοτε στην πραγματικότητα.
Έτσι, δεν γίνεται αποδεκτή εύκολα η άποψη ότι οι Χετταίοι είχαν καταλάβει έστω και τμήμα της Κύπρου, ή είχαν κάνει τους Κυπρίους φόρου υποτελείς στους ιδίους. Εξάλλου, και σε κείμενα των Χετταίων που μνημονεύουν επιτυχίες άλλων ηγεμόνων τους, απαντούμε και πάλι σχετικές με την Κύπρο αναφορές. Όπως ότι ο βασιλιάς των Χετταίων Μουβατταλίς (περί το 1310-1290 π.Χ.) είχε επεκτείνει την κυριαρχία του και επί της Αλασίας (Κύπρου). Ή όπως ότι ο βασιλιάς των Χετταίων Αρνουβάντας Γ’ θεωρούσε (λίγο πριν το 1200 π.Χ.) ότι η Αλασία (Κύπρος) του ανήκε.
Πάντως, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η Κύπρος δεν είχε καλές σχέσεις με τους Χετταίους και ότι κατά καιρούς δεχόταν επιδρομές τους. Ο πλούτος του νησιού (ιδίως αποτέλεσμα της ευρύτατης εμπορίας του χαλκού) ασφαλώς προκαλούσε την προσοχή και τις ορέξεις γειτονικών φιλοπόλεμων λαών. Ότι η Κύπρος δεν είχε καλές σχέσεις με τους Χετταίους, μαρτυρείται και από τις γνωστές πινακίδες της Τελ ελ Αμάρνα (Αίγυπτος) όπου, μεταξύ άλλων, υπάρχουν και επιστολές του (άγνωστού μας) βασιλιά της Κύπρου προς τον φαραώ Αμένοφιν Δ΄ ή Ακενατόν (1375-1358 π.Χ.). Σε μία από τις επιστολές, ο Κύπριος βασιλιάς καλεί τον «αδελφό του» (όπως αποκαλεί τον Αιγύπτιο μονάρχη) να μη συνάψει συμμαχία με τους Χετταίους διότι αυτοί ήταν εχθροί της Κύπρου.
Μπορούμε, πάντως, να δεχτούμε ότι ο βασιλιάς Σουππιλουλιούμας Β’ είχε διεξαγάγει πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των Κυπρίων, χωρίς όμως να είμαστε καθόλου βέβαιοι ως προς τις αναφερόμενες επιτυχίες του και, πολύ περισσότερο, ως προς την υποδούλωση της Κύπρου ή τμήματος αυτής.