Σκουαρκιαλούπι Δάρδανο
Αμμοχωστιανός του 16ου αιώνα, που το 1570-71 πήρε μέρος στην επική αντίσταση της Αμμοχώστου κατά τη διάρκεια της 11μήνης σκληρής πολιορκίας της από τους Οθωμανούς. Πιθανότατα ήταν συγγενής του Γεωργίου Σκουαρκιαλούπι που επίσης πολέμησε τότε στην Αμμόχωστο.
Βλέπε λήμμα: Πολιορκεία και άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς
Όταν στις αρχές Μαΐου του 1570 ο εκ των αρχηγών της άμυνας της Αμμοχώστου Αστόρρε Βαγλιόνε διαχώρισε τον πληθυσμό της πόλης σε (επιστρατευθέντα) σώματα, διόρισε επικεφαλής αυτών των σωμάτων έξι άνδρες τους οποίους ο Άντζελο Γκάττο χαρακτηρίζει ως «λοχαγούς και ευπατρίδες της πόλης». Ήταν δηλαδή Αμμοχωστιανοί κάτοικοι, ευγενούς καταγωγής, προς τους οποίους δόθηκαν τότε και στρατιωτικοί βαθμοί. Μεταξύ των έξι αυτών, κατονομάζει και τους Γεώργιο και Δάρδανο Σκουαρκιαλούπι, λέγοντας ότι και οι δύο κατάγονταν από τη Φλωρεντία.
Βλέπε λήμμα: Σκουαρκιαλούπι Γεώργιος
Πιθανότατα ήταν συγγενείς (ίσως αδελφοί) και πιθανότατα καταγόμενο από οικογένεια Φλωρεντικών (εμπόρων) που ήταν εγκατεστημένη στην Αμμόχωστο. Με την κήρυξη του πολέμου (αρχές Μαϊου 1570) και οι δύο Σκουαρκιαλούπι επιστρατεύθηκαν, τους δόθηκε ο βαθμός του λοχαγού και ετέθησαν επί κεφαλής σωμάτων Αμμοχωστιανών πολιτών.
Πιο κάτω στη Διήγησιν του, ο Άντζελο Γκάττο αναφέρει ότι, κατά την αναδιάταξη των δυνάμεων που υπερασπίζονταν την Αμμόχωστο, που έγινε στις 22 Ιουνίου του 1571, ο Δάρδανο Σκουαρκιαλούπι διορίστηκε στον προμαχώνα (ημιπύργιο) Ντ' Αντρούτζι, στο νότιο τμήμα των τειχών της πόλης, το οποίο δέχθηκε το κύριο βάρος της τουρκικής επίθεσης, με συνεχείς γενικές εφόδους και αδιάκοπους σκληρότατους κανονιοβολισμούς. Στην περίπτωση αυτή, ο Γκάττο χαρακτηρίζει τον Δάρδανο Σκουαρκιαλούπι ως Έλληνα (ίσως να εννοούσε ότι ήταν επικεφαλής επιστρατευθέντων Ελλήνων πολιτών της Αμμοχώστου;)
Βλέπε λήμμα: Αμμόχωστος- Οχυρώσεις
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη τύχη του Δάρδανο Σκουαρκιαλούπι στη συνέχεια. Άγνωστο εάν επέζησε και μετά την πτώση της Αμμοχώστου (αρχές Αυγούστου του 1571) ή εάν έπεσε μαχόμενος, ή εάν συνελήφθη αιχμάλωτος.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια