Σκλινίτζ’ια ή Σκλίνικας
Μεσαιωνικός οικισμός της Κύπρου, που δεν υφίσταται σήμερα. Ο οικισμός δεν μνημονεύεται στις υπάρχουσες γραπτές πηγές, αλλά ευρίσκεται σημειωμένος σε παλαιούς χάρτες της Κύπρου.
Στον χάρτη του Abraham Ortelius του έτους 1573, ο οικισμός ευρίσκεται σημειωμένος ως Schlinica και τοποθετημένος στα νοτιοδυτικά του χωριού Homodos (=Όμοδος) της επαρχίας Λεμεσού (όμως ο οικισμός Schlinica πιθανώς ευρισκόταν στην έκταση της σημερινής επαρχίας Πάφου. Εξάλλου στον χάρτη τοποθετείται πλησιέστερα και ανατολικά του χωριού Musoro [=Μούσερε] παρά κοντύτερα προς το Όμοδος).
Η ονομασία του οικισμού (είτε Σκλινίτζ’ια [τα] είτε Σκλίνικας [ο]), φαίνεται ότι προήλθε από το ομώνυμο φυτό (το βούρλο, που στην Κύπρο λέγεται σκλινίτζ’ιν) και υποδηλώνει περιοχή στην οποία φύτρωναν τέτοια φυτά.
Κατά τον Ν.Γ. Κυριαζή (Τά Χωριά τῆς Κύπρου, 1952, σ. 169), η περιοχή στην οποία βρισκόταν ο οικισμός εἶναι σήμερον τοποθεσία τῆς Πάχνας μετ' ἐρειπίων χωρίου καί ναοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ, τοῦ ὁποίου οἱ κάτοικοι μετώκησαν εἰς Πάχναν προ 250 περίπου ἐτῶν. Προφανώς ο μελετητής παραθέτει εδώ τοπική παράδοση για μετοίκηση των κατοίκων του οικισμού αυτού στο χωριό Πάχνα, που χρονικά τοποθετείται ότι συνέβη γύρω στο 1700. Πάντως η μετακίνηση κατοίκων μικρών οικισμών σε άλλους, μεγαλύτερους, ή η σύμπτυξη διαφόρων μικρών οικισμών σε έναν μεγάλο, δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο στα χρόνια της Οθωμανικής επί της Κύπρου κυριαρχίας, αντιθέτως ήταν κάτι που συχνά επιβαλλόταν από τις σκληρές συνθήκες της εποχής εκείνης.