Σωφρόνιος επίσκοπος
Όνομα δύο Ορθοδόξων επισκόπων Πάφου, εκ των οποίων ο ένας ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο σε άγνωστο χρόνο, πιθανώς τον 12ο αιώνα, ενώ ο δεύτερος κατά τα τέλη του 18ου αιώνα.
Σωφρόνιος Α': Μας είναι γνωστός από αναφορές σε δύο κώδικες, του 11ου και του 12ου αιώνα, που φυλάγονται σήμερα στο Παρίσι. Συγκεκριμένα σε σημείωμα στον Παρισινό κώδικα 914, του 12ου αιώνα, ο Σωφρόνιος αναφέρεται ως μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Νεοφύτου, κι ως ηγούμενος αργότερα του ιδίου μοναστηριού, οπότε λίγο πιο ύστερα, για τα ψυχικά του χαρίσματα και τη διοικητική του ικανότητα, εξελέγη επίσκοπος Πάφου. Ηγούμενο και επίσκοπο τον αναφέρει και ο Παρισινός κώδικας 1492, του 11ου αιώνα.
Αν κρίνουμε από τα σημειώματα και την ορθογραφία τους και θεωρήσουμε ότι εγράφησαν από τον ίδιο στους δύο κώδικες που πιθανώς του ανήκαν ή ανήκαν στην επισκοπή του, η μόρφωσή του ήταν πολύ περιορισμένη.
Είναι άγνωστο πότε ακριβώς ανήλθε στον θρόνο Πάφου και για πόσο διάστημα τον κατείχε, φαίνεται πάντως ότι έζησε ίσως κατά τον 12ο αιώνα.
Σωφρόνιος Β': Επίσκοπος Πάφου από το 1790 μέχρι τον θάνατό του το 1805 (περίοδος Τουρκοκρατίας). Οι πληροφορίες που υπάρχουν γι' αυτόν αναφέρουν ότι είχε διατελέσει ιερομόναχος και αργότερα πρωτοσύγκελλος στο μοναστήρι του Σταυρού στο χωριό Όμοδος της επαρχίας Λεμεσού (που εκκλησιαστικά υπαγόταν στην επισκοπική περιφέρεια Πάφου). Τον Ιούνιο του 1790 εξελέγη επίσκοπος Πάφου, σε διαδοχή του επισκόπου αγίου Παναρέτου (1767-1790), χειροτονήθηκε δε στις 24 Ιουνίου 1790. Πέθανε μετά από 15ετή αρχιερατεία, δηλαδή το 1805. Διάδοχός του εξελέγη ο Χρύσανθος, που εκτελέστηκε από τους Τούρκους 16 χρόνια αργότερα, το 1821.