Συμεωνίδης Μ Δημοσθένης
Αθλητής. Γεννήθηκε το 1890 και πέθανε το 1960. Σπούδασε στην Ελλάδα, με μετεκπαιδεύσεις στη Σουηδία, Γαλλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία, Ουγγαρία και Γερμανία, Ως αθλητής της Λευκωσίας κέρδισε πρώτη νίκη στους Παγκύπριους αγώνες του 1910 στο αγώνισμα της ξιφασκίας. Εργάστηκε ως γυμναστικός στα εκπαιδευτήρια της Λάρνακας και συγχρόνως προπονούσε για πέντε χρόνια (1914-1919) τους αθλητές του Γυμναστικού Συλλόγου «Ζήνων». Υπήρξε ο ιδρυτής και αρχηγός της πρώτης ομάδας προσκόπων που λειτουργούσε με βάση τους κανονισμούς της Κεντρικής Επιτροπής Ελλήνων Προσκόπων. Σε συνεργασία με τον γιατρό Φίλιο Ζαννέτο*, άρχισαν την προετοιμασία των νεαρών προσκόπων στις πρώτες βοήθειες. Από το 1919 μέχρι το 1949 υπηρέτησε στην Αίγυπτο, ως καθηγητής σε σχολεία της Αλεξάνδρειας αρχικά και μετά (1944) ως γενικός επιθεωρητής γυμναστικής. Υπήρξε πρωτεργάτης στην καθιέρωση των σχολικών αγώνων στα εκπαιδευτήρια της Αλεξάνδρειας και ο άνθρωπος που ξαναζωντάνεψε τους συλλόγους «Μίλων», «Φιλάθλων» και «Κρατίνος» (στον τελευταίο σύλλογο δίδαξε πυγμαχία, πάλη και άρση βαρών).
Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών και Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ), λόγω της μεγάλης του προσφοράς, τον διόρισε πρόεδρο της Τοπικής Επιτροπής και του ανέθετε για πολλά χρόνια την αρχηγία των εθνικών ομάδων σε Ολυμπιακούς, Ευρωπαϊκούς και Βαλκανικούς αγώνες. Από το 1924 και μέχρι τον θάνατό του παρακολούθησε, είτε ως προπονητής είτε ως συνοδός, όλες τις Ολυμπιάδες.
Στην Κύπρο επέστρεψε το 1949 και καθιέρωσε τα πρωταθλήματα πετόσφαιρας και καλαθόσφαιρας πάνω σε παγκύπρια βάση. Πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Αθλητισμού, του Γ.Σ. «Παγκύπρια» (1953-54) και της Τοπικής Επιτροπής ΣΕΓΑΣ Κύπρου (ΤΕΣΚ) από το 1955 μέχρι τον θάνατό του. Για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στη σωματική αγωγή και τον αθλητισμό γενικότερα του Ελληνισμού, του απενεμήθη, με βασιλικό διάταγμα, το 1949 ο Χρυσούς Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος.