Δυο διατάγματα τα οποία εκδόθηκαν από τον σουλτάνο Αβδούλ Μετζίτ (1839-1861), με τα οποία εισάγονταν διάφορες μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ύστερα από πιέσεις των Ευρωπαίων, που απέβλεπαν στη στερέωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και στη βελτίωση της θέσης των Χριστιανών υπηκόων του σουλτάνου.
Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και των δυο διαταγμάτων, που είναι γνωστές σαν μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάτ, είχαν πολύ περιορισμένη επιτυχία σ' ολόκληρη την Οθωμανική αυτοκρατορία και στην Κύπρο, που βρισκόταν κάτω από τη σουλτανική κυριαρχία. Το πρώτο διάταγμα, το Χάττ-ι Σερίφ του Γκιουλχανέ, εκδόθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1839 και το δεύτερο, το Χάττ-ι Χουμαγιούν στις 18 Φεβρουαρίου 1856. (Βλέπε ανάλυση και των δυο διαταγμάτων στα λήμματα Αβδούλ Μετζίτ και Κύπρος και Τανζιμάτ).