Αερικά
Νεράιδες ή ανεράδες ή αερικά ο λαός δέχεται ότι υπάρχουν στις λίμνες, τις πηγές και τους ποταμούς, όπου λούζονται ή χτενίζονται. Έτσι ο λαός θεωρεί επικίνδυνο να «δκιασσιελλά» κανείς τέτοιες πηγές, λίμνες ή πηγάδια, προπάντων τη νύχτα, γιατί «ντζίζουν» του (=τον αγγίζουν) οι ανεράδες, με αποτέλεσμα να χάσει το φως του ή το λογικό του. Οι ανεράδες (αρχ. Νηρηίδες) ή «Καλές γεναίτζ'ες» είναι πολύ όμορφες. Πρβλ. και λαϊκό δίστιχο:
Τα κάλλη Θιος μου τα ' δωκεν και τα κανάκια μάνα
και τα νερά τα τρεξιμιά μ' εκάναν Ανεράδα.
Επειδή ο λαός σέβεται τις ανεράδες, στολίζει τους τόπους όπου κατοικούν με τρίχες μαλλιών, ιδιαίτερα όταν πάσχει κάποιος από ρίγος, πυρετό, πονοκέφαλο κ.ά. Όταν πάθει κανένας εγκεφαλικό νόσημα, λέγουν «εγγίσαν του οι ανεράδες». Τα ασθενικά παιδιά πιστεύεται ότι τα κλέβουν ή τα αλλάσσουν ή τα γλείφουν οι «καλές γεναίτζ'ες». Αυτές δρουν κατά τις «κακαουστιές» (=κακές μέρες του Αυγούστου). Τις μέρες αυτές δεν πρέπει να αναρριχάται κανένας σε δέντρα, ούτε να κοιμάται κάτω από τον ίσκιο συκιάς ή καρυδιάς, γιατί «ντζίζουν» του οι ανεράδες και παθαίνει νευρική διατάραξη, δεν κόβει τα νύχια του, δεν ζυμώνει κ.ά. Για την αλλαγή των παιδιών από τις ανεράδες, γράφει ο λαϊκός ποιητής Ηλίας Γεωργίου:
Τες λιφούσες τές έβλεπαν εις τα γρόνια τα παλιά
τζ'ι εν εβάλλαν πλάσμαν έσσω να τουν με την ατσαλιά.
Μανισ'η της να μεν μείνει, γλέπαν την απού γυρόν
μεν τζ' ι έρτουν «καλές γεναίτζ'ες» τζ΄αί αλλάξουν το μωρόν.
Φώτο Γκάλερι
