Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πολιτικός, συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 22 Μαϊου 1907 και πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου 2001. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Λεμεσού και σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στη Μόσχα. Από νεαρή ηλικία στρατεύθηκε στις τάξεις της Αριστεράς. Ένας των ιδρυτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (Κ.Κ.Κ.) που ιδρύθηκε  στις 15 Αυγούστου 1926. Οργάνωσε, μεταξύ άλλων, τη νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου. Επίσης ήταν ένας εκ των ιδρυτών του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζομένου Λαού (ΑΚΕΛ) τον Οκτώβριο του  1941 στη Λεμεσό. Ο Πλουτής Σέρβας εξελέγη πρώτος γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, αξίωμα που διατήρησε από το 1941 μέχρι το 1945.

Οκτωβριανά

Ο Πλουτής Σέρβας είχε ενεργό εμπλοκή και στα Οκτωβριανά μαζί με την ηγεσία του ΚΚΚ τότε τους Βατυλιώτη και Σκελέα. Καταγράφει, στο βιβλίο του «Ευθύνες», την προσωπική του μαρτυρία ότι το 1932 η Κομιτέρν (Κομμουνιστική Διεθνής) καθαίρεσε τον Βάτη από την ηγεσία του ΚΚΚ, καθώς του καταλόγισε τη λανθασμένη αντιμετώπιση της οκτωβριανής εξέγερσης του 1931 από το κυπριακό κόμμα. Όπως γράφει ο Σέρβας, η Κομιτέρν έκρινε ότι τα Οκτωβριανά ήταν «ένα γνήσιο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, όπου είχαν αντιπαραταχθεί δύο στρατόπεδα. Από τη μια το στρατόπεδο του λαού (κυρίως των πόλεων) με τους απλούς κομμουνιστές κάτω από την ηγεσία των εθνικιστών και της Εκκλησίας. Και από την άλλη το στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών με σύμμαχο την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος».

» Βλέπε Αφιέρωμα: Αριστερά και Κύπρος 

Το 1943 εξελέγη δήμαρχος της Λεμεσού κι επανεξελέγη στο ίδιο αξίωμα το 1946. Συνολικά ως αιρετός δήμαρχος της Λεμεσού υπηρέτησε από το 1943 μέχρι το 1949. Το 1945 απώλεσε το αξίωμα του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ κατά τη διάρκεια του Δ΄ συνεδρίου του κόμματος (18 μέχρι 20 Αυγούστου, 1945). Κατηγορήθηκε για διάπραξη λαθών. Στη θέση του εξελέγη ο  Φιφής Ιωάννου,  ο οποίος παρέμεινε  στη θέση αυτή μέχρι το 1949.  Αφορμή για την απομάκρυνση του Σέρβα στάθηκε η άρνησή του να εγκατασταθεί στη Λευκωσία για να καθοδηγεί το κόμμα από το κέντρο. Ο Σέρβας θα παραμείνει για λίγο ακόμη στο κόμμα, ως επαρχιακός γραμματέας Λεμεσού, ενώ ταυτόχρονα ήταν και δήμαρχος της πόλης. 

Λίγο αργότερα (1948 κ.ε.) διαφώνησε με τη γενική πολιτική του κόμματός του και ειδικότερα την πολιτική επί του εθνικού θέματος της Κύπρου, όπως αυτή είχε επιβληθεί από τον Νίκο Ζαχαριάδη, γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (Κ.Κ.Ε.). Ο Ζαχαριάδης ως επικεφαλής της λεγόμενης Κυβέρνησης των Βουνών και ηγέτης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κάλεσε το ΑΚΕΛ να εγκαταλείψει τη γραμμή της λύσης αυτοκυβέρνησης στο Κυπριακό (Βλέπε Διασκεπτική) και να υιοθετήσει τη γραμμή της Ένωσης υιοθετώντας τη θέση του, «Λεύτερη Κύπρος σε λεύτερη Ελλάδα».

Αποτέλεσμα της διαφωνίας του αυτής ήταν ν' αποβληθεί από το ΑΚΕΛ το 1952 με τις  κατηγορίες (Βλέπε κατηγορητήριο) του  φραξιονιστή και του δηλωσία.

» Πτυχές από τη Ζωή του Σέρβα. Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος-Αρχείο ΡΙΚ

Ο Σέρβας από νωρίς είχε αναμειχθεί και στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, όπου όμως συνελήφθη, βασανίστηκε και τελικά εξορίστηκε από τη χώρα το 1935. Στην Κύπρο συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε (1948-1949) εξ αιτίας της πολιτικής του δραστηριότητας, κι ενώ ήταν δήμαρχος Λεμεσού. Είχε, τότε, στερηθεί και των πολιτικών του δικαιωμάτων. (Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος-Αρχείο ΡΙΚ).

Αρθρογράφος

Αρθρογράφησε κατά των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου κι αντιτάχθηκε στη γραμμή του προέδρου Μακαρίου. Μετά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου κι έζησε μέχρι το 1986, οπότε επέστρεψε στην Κύπρο. Αρθρογραφούσε κατά διαστήματα στις εφημερίδες Καθημερινή των Αθηνών και στις εφημερίδες της Κύπρου Φιλελεύθερος και Αλήθεια. Από το 1999 μέχρι και το θάνατο του αρθρογραφούσε πάνω σε εβδομαδιαία βάση στην Εφημερίδα Πολίτης της Κύπρου. Στο βιβλίο του Κυπριακό - Ευθύνες εξιστορεί από δικής του πλευράς τα λάθη που έγιναν στη διαχείριση του Εθνικού Θέματος.

Αποτέφρωση

 Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 2001. Ήταν ο πρώτος Κύπριος το σώμα του οποίου  αποτεφρώθηκε. Ο ίδιος είχε συμπεριλάβει τη συγκεκριμένη επιθυμία στη διαθήκη του, με το ζήτημα να συζητιέται έντονα την περίοδο του θανάτου με την Εκκλησία της Κύπρου να αντιδρά. Η σορός του μεταφέρθηκε στη  Μεγάλη Βρετανία, όπου υπήρχαν ρυθμίσεις που επέτρεπαν την αποτέφρωση νεκρών.  Η τελετή αποχαιρετισμού του έγινε στη Λευκωσία με την ανάγνωση ενός  κειμένου που έγραψε ο ίδιος και διάβασε ο πολιτικός Μιχάλης Παπαπέτρου. Η τέφρα του διασκορπίστηκε στο Λιμάνι της Λεμεσού. (Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος-Αρχείο ΡΙΚ)

Εξέδωσε τα ακόλουθα, πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου, βιβλία:

1. Ἡ Ἱσπανία μέσα στή φωτιά (1936)
2. Τό  Ἐργατικό Ζήτημα  (1936)
3. Τό ΑΚΕΛ καί τά προβλήματα τοῦ  τόπου (1942)
4. Τά πορτραῖτα τῆς Παλμεροκρατίας  (1946)
5.  Ἡ Κορέα (1949)
6.  Ἡ  Ἄνοιξη τῆς Πράγας (1973)
7. Πῶς καταφέραμε καί φτάσαμε στό μηδέν.  Ἡ Κυπριακή Τραγωδία (1975)
8. Παληά καί Νέα Κίνα (1977)
9. Κυπριακό-Εὐθύνες  (τέσσερις τόμοι, 1980, 1984, 1985)
10. Κυπριακό. «Στρατηγική»  καί Στρατηγική (1988)
11. Εζεκίας Παπαϊωάννου: Ένα άλλο μνημόσυνο (1989)
12. Τα Επίκαιρα (1990)
13. Ευθύνες μεταεισβολής (1 τόμος, Α ημίτομος, 1991)
14. Ευθύνες μεταεισβολής (1 τόμος, Β ημίτομος 1993)
15. Όταν είμασταν παιδιά (1993)
16. Κοινή Πατρίδα (1997)